Oι πληροφορίες που έχουν ως τώρα δημοσιευτεί δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου
Πολιτικοί από όλο τον κόσμο, ηγέτες, πρωθυπουργοί, η οικονομική ελίτ του πλανήτη και φυσικά πολλές τράπεζες- μικρές και μεγάλες εμπλέκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στις offshore που στήθηκαν από τα γραφεία της Mossack Fonseca στον Παναμά.
«Σήμερα το πρωί, πολλά μέλη της παγκόσμιας ελίτ ξύπνησαν απότομα […] Κι όλα δείχνουν ότι το σκάνδαλο θα διαρκέσει πολύ, καθώς υπάρχει η αίσθηση ότι οι πληροφορίες που έχουν ως τώρα δημοσιευτεί δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου», γράφει για το μέγα σκάνδαλο των Panama Papers το αμερικανικό think tank Stratfor.
Ετσι είναι: χιλιάδες επώνυμοι, μεταξύ των οποίων εκατοντάδες πρόεδροι, πρωθυπουργοί, υπουργοί και συνεργάτες τους από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, βρίσκονται πλέον σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, αφού πιάστηκαν κυριολεκτικά με τη… γίδα στην πλάτη!
Όπως γράφει άλλωστε σε συγκλονιστικό άρθρο του στο Spiegel ο Γιάκομπ Αουγκστάιν, το πρόβλημα δεν είναι οι πρόσφυγες, αλλά οι… φορολογικοί πρόσφυγες, που «έχουν μεταβάλει ολόκληρο τον κόσμο σε παιδική χαρά των πλουσίων»!
«Πληρώνετε φόρους. Τι ανόητο εκ μέρους σας», γράφει σαρκαστικά ο Αουγκστάιν, κατακεραυνώνοντας τη διπροσωπία των μεγάλων κρατών και ιδιαίτερα της Βρετανίας, στις πρώην αποικίες της οποίας λειτουργούν σήμερα –όλως τυχαίως- περισσότεροι από τους μισούς φορολογικούς παραδείσους!
«Ο κόσμος του παγκόσμιου καπιταλισμού δεν γνωρίζει σύνορα για τα χρήματά του. Και κανέναν νόμο για τους πλούσιους. Τα σύνορα είναι για τους φτωχούς και τους βλάκες», καταλήγει.
Οffshore με 50 άτομα
Στη Βρετανία, ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον αναγκάστηκε να κάνει νέα δήλωση… αποκήρυξης του υπεράκτιου επενδυτικού κεφαλαίου που είχε στήσει ο εκλιπών πατέρας του, τα κέρδη του οποίου κρύβονταν από τη βρετανική εφορία επί 30 χρόνια, μέσα από ένα περίπλοκο δίκτυο λογαριασμών.
Σύμφωνα με την Guardian, στο fund του Ιαν Κάμερον στις Μπαχάμες απασχολούνταν 50 άτομα!
Ταυτόχρονα, στο σκάνδαλο των offshore εμπλέκονται και πολλά στελέχη των Τόρις, μεταξύ των οποίων τρεις πρώην βουλευτές και έξι μέλη της Βουλής των Λόρδων, αλλά και αρκετοί πλούσιοι «δωρητές» του Συντηρητικού κόμματος, που έχουν χαρίσει εκατομμύρια λίρες στις καμπάνιες του Κάμερον – όπως ο «πετρελαιάς» Τόνι Μπάκιγχαμ, οι τραπεζίτες Φλέμινγκ, σερ Τόνι Μπόλντρι κ.ά.
Ο Τζέρεμι Κόρμπιν κάλεσε τον Κάμερον «να σταματήσει να υπεκφεύγει». «Δεν μπορεί να υπάρχουν δύο σταθμά, το ένα για την πλούσια ελίτ και το άλλο για τους υπόλοιπους από εμάς. Οι πλούσιοι πρέπει να πληρώσουν!» δήλωσε ο αρχηγός των Εργατικών.
Στη Γαλλία, ο υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν ανακοίνωσε ότι ο Παναμάς επιστρέφει από σήμερα στη λίστα με τις «μη συνεργάσιμες» χώρες σε θέματα φοροαποφυγής, χωρίς ωστόσο να εξηγήσει γιατί και πώς είχε… βγει το 2012 από τον επίμαχο κατάλογο.
Δημοσιεύματα κάνουν λόγο για «πολλές εκατοντάδες» Γάλλους μεγαλοφοροφυγάδες.
Την ίδια στιγμή η Monde αποκαλύπτει πως ένα από τα μεγαλύτερα δίκτυα offshore σε Χονγκ Κονγκ, Σιγκαπούρη, Παρθένους Νήσους και Παναμά, είχε στηθεί από «κύκλο πιστών» της Μαρίν Λεπέν και «χρησιμοποιήθηκε για να βγουν χρήματα από τη Γαλλία, μέσω εικονικών εταιρειών και πλαστών αποδείξεων, με πρόθεση τη φοροαποφυγή».
Πρόσωπα-κλειδιά είναι ο Νικολά Κροσέ, λογιστής της προέδρου του Εθνικού Μετώπου, και ο επιχειρηματίας Φρεντερίκ Σατιγιόν, σύμβουλος επικοινωνίας της Λεπέν και πολλών υποψηφίων του Μετώπου…
Πολύς λόγος και στη Γερμανία για την εμπλοκή μεγάλων τραπεζών, όπως η Deutsche.
Οι φορολογικές αρχές διέταξαν άμεση έρευνα γύρω από τις αποκαλύψεις, αλλά ως συνήθως «το ψάρι βρομάει από το κεφάλι», καθώς οι εμπλεκόμενοι φέρεται να ανήκουν στην επιχειρηματική και πολιτική ελίτ της χώρας.
Μπελάδων συνέχεια και για τον Αργεντινό πρόεδρο Μάκρι, που τελικά είναι συνιδιοκτήτης και δεύτερης εξωχώριας στον Παναμά.
«Δεν έκανα τίποτα κακό, έχω ήσυχη τη συνείδησή μου», είπε ο πρόεδρος. Αλλά η αξιωματική αντιπολίτευση της προκατόχου του Κριστίνα Κίρσνερ δεν πείστηκε και ήδη προωθεί την άμεση συγκρότηση ανακριτικής επιτροπής.
Και ο Μάκρι, μην ξεχνάμε, εξελέγη τον περασμένο Νοέμβριο με την υπόσχεση ότι θα καταπολεμήσει τη διαφθορά – προφανώς, των άλλων…
Γιώργος Τσιάρας