Τάταροι της Κριμαίας με γερμανικές στολές
Οι Τάταροι είναι τουρκικό φύλο σε μόνιμη ιστορική αντιπαράθεση με τους Ρώσους από την εποχή της οθωμανικής αυτοκρατοριας. Η διαμάχη αυτή είναι εμφανής και στις μέρες μας με την πρόσφατη αυτονόμηση της περιοχής από τους Ουκρανούς, κατόπιν δημοψηφίσματος. Μια εξέλιξη που έλαβε χώρα με την επικράτηση των νεοφασιστών στην Ουκρανία και τα μέτρα που αυτοί επεδίωκαν να λάβουν-μέτρα κατά των Ρώσων που διαμενουν στην περιοχή, οι οποίοι και είναι αριθμητικά περισσότεροι.
Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής εισβολής, οι Τάταροι της Κριμαίας συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, τόσο κατά τη διάρκεια του πολέμου όσο και επί κατοχής. Είναι χαρακτηριστικό ότι 20.000 στρατιώτες πολέμησαν στο πλευρό των Ναζι κι εν συνεχεία σχημάτισαν μονάδες αυτάαμυνας και στρατιωτικά σώματα που επιδόθηκαν στην κατάπνιξη του αντάρτικου, τη δολοφονία Ρώσων – ιδίως αξιωματούχων – θέτοντας ως στόχο την αυτονόμηση της Κριμαίας. Για να ‘χουμε ένα μέτρο σύγκρισης, οι Τάταροι αντάρτες που πολέμησαν τους Ναζί ήταν 586, το δε σύνολο του ταταρικού πληθυσμού στην περιοχή αριθμούσε περί τους 140.000 ανθρώπους.
Μετά τη νίκη των σοβιετικων επί των Ναζί, η κεντρική επιτροπή του σοβιετικού κομμουνιστικού κόμματος με απόφαση της όπως αυτή αποτυπώνεται σε απόρρητο έγγραφο με την υπογραφή του Στάλιν διατάζει την υποχρεωτική – και γι’ αυτό βίαιη – μετεγκατάσταση του ταταρικού πληθυσμού που ζούσε στην περιοχή της Κριμαίας, στο Ουζμπεκιστάν. Η απόφαση αυτή αργότερα επικρίθηκε από τους ίδιους του σοβιετικούς ως άδικη – γιατί αφορούσε το σύνολο του πληθυσμού – και τιμωρητική – μιας κι εφαρμόστηκε ένεκα της συνεργασίας των Τατάρων με τους ναζί.
Απλή ανάγνωση του παραπάνω εγγράφου αρκεί για να καταλάβει κανείς ότι η απόφαση αυτή ελήφθη από την επιτροπή του ΚΚΣΕ έχοντας ως γνώμονα την εσωτερική ασφάλεια της Σοβιετικης Ένωσης και το εθνικό της συμφέρον. Πρακτικά μετά το τέλος του πολέμου ήταν αδύνατον Ρώσοι Ουκρανοί και Τάταροι να συμβιώσουν, με συνέπεια ο εμφύλιος να είναι προ των πυλών. Αντίστοιχα μέτρα ελήφθησαν και για άλλους τοπικούς πληθυσμούς όπως οι Τσετσένοι που συνεργάστηκαν με τους ναζί.
Από το απόρρητο έγγραφο προκύπτει ότι η μετεγκατάσταση έγινε οργανωμένα με τρένα, αφού προηγήθηκε απογραφή περιουσιών, με ιδιαίτερη μνεία για τους πλέον αδύναμους. Αυτό που επίσης προκύπτει ήταν η πλήρης επίγνωση στο τι συνίστατο αυτό το μέτρο διοικητικού καταναγκασμού από την οπτική της εξουσίας. Κατά την εσωτερική αυτή μετανάστευση, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΣΔ το 0,09 του ταταρικού πληθυσμού σκοτώθηκε, σύμφωνα δε με τα στοιχεία των αντιπάλων του καθεστώτος ο αριθμός αυτός ανεβαίνει στο 5%.
Σε κάθε περίπτωση κατανοεί κάθε σοβαρός άνθρωπος ότι ο ισχυρισμός περί γενοκτονιας είναι ιστορικά αναλφάβητος.
Συμπερασματικά, δεν χωρά αμφιβολία ότι η υποχρεωτική μετεγκατάσταση μειονότητας από την γενέθλιο γη, ειναι απάνθρωπο διοικητικό μέτρο. Κατ’ εμέ οι λόγοι που η σοβιετική ηγεσία το αποφάσισε οπωσδήποτε, είναι βάσιμοι και ουσιαστικοί, σε κάθε όμως περίπτωση καταδικαστέοι, δεδομένου ότι ελήφθησαν χωρίς να εξαντληθεί κάθε άλλο πρόσφορο μέσο, επί ενόχων και αθώων.
Είναι εξίσου προφανές ότι οι ισχυρισμοι περί γενοκτονίας είναι τουλάχιστον ηλίθιοι και πολιτικά κατευθυνόμενοι. Το ίδιο το Ουκρανικό κοινοβούλιο πρώτη φορά την ”συνειδητοποίησε” το 2015. Το δε “ιστορικό” άσμα που κερδισε τη χθεσινή γιουροβίζιον – κατά παράβαση των κανονισμών – αυτό που επιχειρεί να κάνει είναι πολιτική παρέμβαση στα τεκτενόμενα στην περιοχή σήμερα. Ήδη υπάρχουν φωνές που ζητούν η επόμενη διοργάνωση να λάβει χώρα στην Κριμαία με προφανείς γεωπολιτικές επιδιώξεις.
Φαίνεται ότι όσο περισσότερο αυταρχική γίνεται η Ευρώπη, όσο περισσότερο υποστηρίζει φιλοναζιστικά καθεστώτα, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη έχει να κατασκευάσει φανταστικούς εχθρούς και φανταστικά θύματα, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη έχει να απομυθοποιήσει αυτούς που έθεσαν τέλος στη ναζιστική μηχανή.
Θυμιζει λίγο τους Ισραηλινους που για κάθε Παλαιστίνιο που σκοτώνουν, χρηματοδοτούν και μια ταινία στο Χόλιγουντ με θέμα το ολοκαύτωμα.
*Ο Μάνθος Τριαντάφυλλος είναι δικηγόρος και πολιτικός επιστήμων.