”ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ”

Ένας μονόλογος (with a twist) εξομολογήσεων και υπερβάσης απο τον Γιάννη-Γιώργο Τρίκερι στην πρώτη του σόλο απόπειρα επι σκηνής.

Όταν ακούμε για θεατρικό μονόλογο το μυαλό μας ασυνείδητα φτιάχνει την εικόνα μιας παράστασης όπου ο ηθοποιός ξεδιπλώνει το ταλέντο του μέσα απο μια μοναχική διαδρομή με βάρκα την ελπίδα και ίσως την… υπομονή του θεατή που έχει αρπαχτεί απο τον γιακά στα χέρια του ηθοποιού και ακολουθεί ενα στενό μακρύ μονοπάτι, όπως μοιάζουν οι περισσότεροι μονόλογοι. Ξέχαστε τα όμως όλα αυτά διότι υπό την feelgood παρεΐστικη αύρα του ‘Έύπολις’ η συνθήκη αυτή θα αλλάξει ολοκληρωτικά και ίσως να είστε απο τους πρώτους μάρτυρες ενός νέου εναλλακτικού είδους θεάτρου.

Μπορεί θεματικά να εμπίπτει στην κατηγορία -Μονόλογος-, αλλά ο ”Τρίκερι” σαν ο απόλυτος δημιουργός του έργου α̶π̶ο̶φ̶α̶σ̶ί̶ζ̶ε̶ι αισθάνεται την ανάγκη να διαλύσει τούβλο-τούβλο τον νοητό τόιχο που χωρίζει καλλιτέχνη και θεατή. Για να συμβεί αυτό χρειάζονται συμπρωταγωνιστές και ενίοτε βέβαια βοηθητικές παρεμβάσεις, ένας-ένας ή και όλοι μαζί γινόμαστε ‘another brick i̶n̶  out of the wall’ που μας οδήγει σταδιακά αλλα σχεδόν φευγαλέα στο να γνωρίσουμε ακομα και τον άγνωστο διπλανό μας.

Ο Γιάννης ε̶π̶ι̶λ̶έ̶γ̶ε̶ι επιθυμεί αντι για τον γιακά να μας αρπάξει απ’ το χέρι και να συμπορευθούμε -με ποδήλατο φυσικά- σε ένα ταξίδι φανταστικού slide show επι σκηνής υπο τις ιστορίες και τις εξομολογήσεις του με στάσεις σε Μανχάταν, Φάληρο, Ρωσία, Τρίκερι, Νεα Σμύρνη και ξανά Μανχάταν. Θα έλεγε κανείς το κλισέ ”θα μπορούσε να γίνει ταινία” αλλά σε μια ταινία δεν υπάρχει ο αυθορμητισμός, η αλληλεπίδραση και η δυνατότητα αυτοσχεδιασμού που ειναι το λίκνο της έκφρασης του ”άτακτου και δημιουργικά χαοτικού” εγκεφάλου του καλλιτέχνη. Καλλιτέχνης είπα; ναι σαφώς αυτό χαρακτηρίζει την φύση του αλλά θα ανακαλύψουμε και άλλες ιδιότητες του που απέκτησε στη ζωή, όπως… εν μία νυκτί πορνοστάρ -βεβαιώς- , για ένα φεγγάρι γκουρμεδιάρης Chef και για ένα απόγευμα στον ρόλο του…Indiana Jones -στο περίπου-.

Ίσως γνωρίζετε την διαδικασία του Σκωτσέζικου ντους, απο τους μείον στη σάουνα και ξανά πίσω στον πάγο σε δευτερόλεπτα, κάπως έτσι χαρακηρίζεται και η ροή του έργου ως ένα ρόλερ κόστερ απο τραγικες σε κωμικές και ενίοτε κωμικοτραγικές καταστάσεις αλλα ως επι το πλείστον ο σκοπός είναι η ανακούφιση απο τις εμμόνες και τους φόβους που μόνο το γέλιο μπορεί να προσφέρει, ή καμία φορά και η λιγούρα για τυρόπιτες στις 3 τα ξημερώματα. Όλα αυτά υπό το άγρυπνο βλέμμα του Ροζ Πάνθηρα που πλάι στον Γιάννη φυλάει τσίλιες διότι λέει κυκλοφορούν στην περιοχή ανήσυχες…Νεράιδες!

Ο σκηνοθέτης Άγγελος Μελέτης έχει πλάσει έναν μινιμαλιστικό διάκοσμο και  έχει δώσει την απόλυτη ελευθερια στον Τρίκερι να αλωνίζει επισκηνής σε έναν φαινομένικα ατακτο ρυθμό ωσπού ως θεατές οταν αρχίζουμε να τον ακολουθούμε καταλαβαίνουμε πως παρακολουθούμε μια καλοκουρδισμένη παράσταση με στοιχεία της free jazz.

Το Σάββατο 27 Μαΐου ήμερα της πρεμιέρας, μην πεις έχω να πάω θέατρο, θεώρησε πως είσαι καλέσμενος σε ένα πάρτι με φίλους.