“Οι υπερβολές στη σεξουαλική ζωή είναι ένα σημάδι της αποσύνθεσης της μπουρζουαζίας.” Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν
“Το σεξ είναι βρόμικο μόνο όταν γίνεται σωστά.” Γούντυ Άλλεν
“Στις σεξουαλικές μου φαντασιώσεις, κανένας δεν μ’ αγαπάει για το μυαλό μου.” Nora Ephron
“Το σεξ είναι ένας από τους εννέα λόγους για μετενσάρκωση. Οι υπόλοιποι οκτώ είναι άνευ σημασίας.” Henry Miller
“Κάτω από τον ομφαλό δεν υπάρχει ούτε θρησκεία ούτε αλήθεια.” Ιταλική παροιμία
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(Πρελούδιο: Σε προηγούμενο κείμενο κάποιος σχολιαστής συμπέρανε αυθαίρετα ότι ο υποφαινόμενος Γελωτοποιός ζητάει την επιείκια των αναγνωστών, για τις αυθαιρεσίες του και τους (συχνά λανθασμένους ή υπερβολικούς) στοχασμούς του, χωρίς να αναφερθούμε στις αντιφάσεις.
Μέγα λάθος. Γράφω ό,τι θέλω να γράψω, χωρίς φόβο, αλλά με πάθος. Όποιος θέλει διαβάζει τα κείμενα, κι όπως θέλει τα κρίνει, ελεύθερα.
Είναι πολλά πράγματα στη ζωή με τα οποία συμβιβαζόμαστε, για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να ζούμε. Ε, λοιπόν, στην τέχνη μας και στη σκέψη μας, θα κάνουμε ό,τι θέλουμε, χωρίς κανένα συμβιβασμό, χωρίς αυτολογοκρισία.
Τίποτα δεν πρέπει να απαγορεύεται στην έκφραση της άποψης, γιατί όλα είναι απόψεις της αλήθειας, αλήθεια δεν υπάρχει.)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Καθώς η γλώσσα που μιλάμε φτωχαίνει, μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε αφειδώς και άστοχα κάποιες λέξεις με κατάληξη σε -ης που είναι πολύ της μόδας: Λαϊκιστής, φασιστής (ο φασίστας, όπως το έγραφε ο Καζαντζάκης), αντικομμουνιστής, εθνικιστής, σεξιστής κ.α.
Έτσι ξαφνικά, ζώντας τη φυλετική αχρωματοψία που τόσο αγαπάει η Τ.Ι.Ν.Α., όποιος αναφέρεται σε φυλή και χρώμα, θεωρείται ρατσιστής (κι ο Μάλκολμ Εξ, που έλεγε τους ομόφυλους του νέγρους, ήταν ο μέγιστος).
Όποιος μιλάει για πατρίδα, ακόμα κι αν είναι ο Ελύτης, γίνεται αυτομάτως εθνικιστής.
Όποιος αναφέρεται στα εγκλήματα του κράτους του Ισραήλ είναι αντισημιτιστής, κι εκείνος που δεν έχει τον “πατερούλη” Στάλιν για εικόνισμα είναι αντικομμουνιστής.
Όποιος θίγει το παράλογο οικονομικό σύστημα του νεοφιλελευθερισμού είναι λαϊκιστής κι όποιος αμφιβάλλει για την εναλλακτική “ιατρική” είναι εύκολο θύμα ή συνένοχος των φαρμακευτικών εταιρειών -κορπορατιστής.
Όποιος εκφράζει μια γνώμη με την οποία διαφωνούμε είναι πάντα φασίστας (φασιστής, κύριε Νίκο), είτε έρχεται απ’ τ’ αριστερά είτε απ’ τα δεξιά, είτε απ’ το κέντρο.
Κι ας μην αναφερθούμε στις θρησκείες, όπου το -ισμός του καθενός έχει πάντα το πρόσωπο του Αληθινού Θεού (τόσοι πολλοί αληθινοί θεοί υπάρχουν ή μήπως είναι μόνο θεϊσμός;)
~~
Μα η καινούρια μωρία του διαδικτύου είναι η απόδοση του Ύψιστου Παράσημου του σεξιστή.
Αυτό το παράσημο το παίρνουν μόνο άντρες. Χωρίς να έχει σημασία η πραγματική έννοια της λέξης, σεξιστής χαρακτηρίζεται κάθε άντρας που ανεβάζει τη φωτογραφία μιας γυμνής-ημίγυμνης γυναίκας (ενώ οι γυναίκες που ποστάρουν φωτογραφίες από γεροδεμένους ημίγυμνους πυροσβέστες είναι απλώς απελευθερωμένες).
Δεν χρειάζεται κάποιο σχόλιο, υποτιμητικό για το γυναικείο φύλο. Κατά κάποιο παράξενο τρόπο, ακατανόητο, είναι υποτιμητικό, σεξιστικό, να προβάλεις σεξουαλικά (και μόνο) το γυναικείο σώμα. Λες και πρέπει πάντα να συνοδεύεται η γυμνή φωτογραφία με το πλήρες βιογραφικό.
Καθώς μπερδεύουμε τις έννοιες στο μυαλό μας, ο σεξισμός δεν έχει να κάνει με την νοοτροπία διακρίσεων βάση του φύλου, αλλά γίνεται ένας εύκολος τρόπος για να “στριμώξουμε” όσους άντρες αποθεώνουν το γυναικείο σώμα, έτσι απλά και ξεκάθαρα, χωρίς ν’ ασχολούνται ταυτόχρονα και με την ιστορία του φεμινιστικού κινήματος.
~~
Στην προσπάθεια να γίνουμε πολιτικά ορθοί, κάθε λέξη που θυμίζει σεξ γίνεται το έρεισμα προκειμένου κάποιοι νανοκέφαλοι, θωρακισμένοι σεξουαλικά άνθρωποι, να εκτοξεύσουν τα στεγνά, ανοργασμικά βέλη τους προς κάθε “σεξιστή”.
Το διαδίκτυο και η ευρύτερη κοινωνία πολιορκείται και κυριαρχείται από παραφύσιν άτομα, που θεωρούν τη σεξουαλικότητα ως σημάδι παρακμής των ηθών.
Αυτό που είναι τόσο φυσικό όσο το νερό που πίνουμε, το σεξ, είναι πλέον έννοια απαγορευμένη και παρεξηγήσιμη, σαν να ζούμε σ’ έναν κόσμο φτιαγμένο για τους μητροπολίτες (τα κατεξοχήν παραφύσιν άτομα).
Και ξαφνικά, μέσα στο νεοπουριτανισμό που αναδύεται απ’ τα social media, κάθε φωτογραφία του Helmut Newton είναι σεξιστική -ακόμα κι ο Σαραμάγκου σεξιστής αποκαλέστηκε απ’ τους άμουσους.
Πρόσφατα δημιουργήθηκε “σάλος” επειδή το facebook κατέβασε, θεώρησε απρεπή, τη φωτογραφία του κοριτσιού του Βιετνάμ, του κοριτσιού που τρέχει να σωθεί απ’ τις ναπάλμ των Αμερικάνων που έκαψαν τα ρούχα της.
Λίγες μέρες πριν το facebook είχε κατεβάσει ένα δικό μου κείμενο, για τη γενοκτονία των Αμερινδιάνων, επειδή είχα χρησιμοποιήσει μια “γυμνή” φωτογραφία Ινδιάνων του Αμαζονίου, του Sebastião Salgado, του σημαντικότερου εν ζωή φωτογράφου (δες κείμενο και φωτογραφία https://sanejoker.info/2015/05/genocide-of-new-world.html)
Κι ένα κείμενο μου που αναφερόταν στην ερωτική μισόγυμνη γυναίκα χαρακτηρίστηκε από κάποια δημοσιογράφο της Αυγής μνημείο μισογυνισμού (“Σχεδόν γυμνή είσαι πιο ερωτική” https://sanejoker.info/2016/08/halfnaked.html)
~~
Είμαι εναντίον κάθε απαγόρευσης, όσον αφορά την ελευθερία έκφρασης. Γιατί αν δεχτείς να απαγορευτεί κάτι (ακόμα και το “Ο Αγώνας μου”, του Χίτλερ), δημιουργείται το δεδικασμένο για να απαγορευτεί κάτι άλλο (όπως το “Θεός και Κράτος” του Μπακούνιν ή η “Λολίτα” του Ναμπόκοφ).
Όμως είμαι βέβαιος, ότι η χείριστη απαγόρευση είναι εκείνη της ερωτικότητας, της σεξουαλικότητας.
Γιατί χωρίς ερωτισμό, χωρίς σεξ, δεν μπορεί να υπάρξει ζωή (ούτε όμορφη ζωή).
~~
Για να προλάβω τους κήνσορες, θα πρέπει να παραδεχτώ ότι σύμφωνα με τα μέτρα και τα σταθμά τους είμαι σεξιστής.
Είμαι άντρας, ετεροφυλόφιλος, και με ελκύουν σεξουαλικά οι γυναίκες. Με ερεθίζουν ερωτικά οι γυναίκες.
Πρώτα απ’ όλα είναι η εικόνα τους. Το σώμα τους, ο τρόπος που περπατάνε ή γελάνε (ή μελαγχολούν). Το πρόσωπο τους, μια αδιόρατη λεπτομέρεια που το κάνει μοναδικό.
Ας γίνω πιο “σεξιστής”. Μου αρέσουν τα γυναικεία στήθη, έτσι όπως προβάλλονται απ’ το ντεκολτέ ή φαίνονται κάτω απ’ την μπλούζα. Καθένα ζεύγος με την προσωπικότητα του, να χωράει σε ποτήρι σαμπάνιας, μπύρας ή να μη χωράει πουθενά.
Το γυναικείο στήθος είναι ένα δώρο σεξουαλικότητας, δεν είναι μόνο για να θηλάζουν τα μωρά -και τα παιδιά μας. Δεν υπάρχει αρχαίο γλυπτό χωρίς βυζί, θεάς ή θνητής (οι δωδεκαθεϊστές δεν ήταν σεμνότυφοι).
Κι η Θεά της Κρήτης, κυκλοφορούσε γυμνόστηθη στα σοκάκια της Κνωσού.
~~
Αφού το έφτασα ως εδώ ας γίνω ακόμα πιο σεξιστής: Μ’ αρέσει ο γυναικείος κώλος. Πείτε ‘τον “γλουτούς”, “οπίσθια”, πείτε ‘τον όπως θέλετε. Αλλά το νόημα μένει ίδιο.
Κι αυτός βγαίνει σε χίλια δυο σχήματα. Σαν αχλάδι, σαν μήλο, σαν πεπόνι, σαν κάποιο φρούτο που δεν ξέρεις πώς να το πεις.
Κι είναι ντυμένος με τζην, με κολάν, να διαγράφεται κάτω από τη φούστα, ή με το εσώρουχο-μαγιό να πλαισιώνεται, ή τελείως γυμνός, σε χαμηλό φωτισμό.
~~
Ας γίνω περισσότερο σεξιστής. Μ’ αρέσει το μουνί.
Δεν θα το αποκαλέσω αιδοίο, δε με νοιάζει να είμαι πολιτικά ορθός.
(Το αστείο με αυτούς που έριξαν στην (α)Βουλή φυλλάδια με τη “ρήση” του Σαραμάγκου, είναι ότι δεν τόλμησαν καν να γράψουν τη λέξη πουτάνα. Άφησαν κενό εκεί όπου ο Πορτογάλος κραύγαζε: Πουτάνες! -και φυσικά δεν έβριζε τις μητέρες, αλλά τους πολιτικούς.)
Επιστροφή στο μουνί.
Μ’ αρέσει αυτό το θαύμα που απλώνεται δαντελωτό και πολύχρωμο, με την κλειτορίδα να στέκεται εκεί σαν κοχύλι, που πρέπει να ψάξεις στην αμμουδιά για να το βρεις, μ’ αρέσει και ο λαβύρινθος της εσωτερικότητας, αυτό που ο Χένρι Μίλλερ παρομοίαζε στον Τροπικό του Αιγόκερω με χταπόδι.
Μ’ αρέσει η γεύση του κι η μυρωδιά του, πικραμύγδαλο με αλάτι.
~~
Μ’ αρέσει κάθε εκατοστό απ’ το δέρμα της γυναίκας που αγκαλιάζω. Εκείνο το σημείο στο λαιμό που τη κάνει να γαργαλιέται και το άλλο ανάμεσα στα πόδια της που τη κάνει να βογκάει.
Τα δάκτυλα της και τα μαλλιά της και η βραχνή φωνή της, το πρόσωπο της, οι κόρες των ματιών που διαστέλλονται όταν με κοιτάει.
Εκείνη τη στιγμή, εκείνες τις ώρες, δεν υπάρχουν δύο άνθρωποι, διαφορετικού φύλου (ή και του ίδιου, αν αυτό τους ερεθίζει), υπάρχει μόνο ένας θεός, αρσενικός και θηλυκός μαζί, είμαστε εμείς, χωρίς -ισμούς, χωρίς εγωισμούς, μόνο με απόλαυση.
Εκείνη τη στιγμή δεν ασχολείσαι με τα πτυχία του άλλου, με τις γνώσεις του και με τα επιτεύγματα του στην εργασία ή/και στην τέχνη. Το σεξ είναι ζωώδες, δεν είναι αποτίμηση του βίου του εραστή σου.
~~
Το σεξ είναι σωματικό, ο ερωτισμός είναι πνευματικός.
Αυτό που θα σε κάνει να ερεθιστείς, να ποθήσεις, να ερωτευτείς, μπορεί να είναι κάτι κοινότοπο και συνηθισμένο, όπως ένα μεγάλο στήθος, ένας σφριγγηλός κώλος, δυο γαλάζια μάτια σε όμορφο πρόσωπο, ή κάτι παράξενο, όπως το μικρό κενό στα μπροστινά δόντια, τα μακριά δάκτυλα, το χρώμα απ’ τις θηλές, ο τρόπος που προφέρει τις λέξεις.
Ό,τι και να συμβεί, όπως και να συμβεί, είναι κάτι δικό σου, κομμάτι του ερωτισμού σου.
Εκείνοι κι εκείνες που μιλάνε για σεξισμό όταν βλέπουν ένα γυναικείο γυμνό σώμα, είναι άνθρωποι που σκότωσαν το σεξ, προσθέτοντας -ισμούς σε κάτι τόσο μοναδικό, τόσο προσωπικό, τόσο αρχέγονο.
~~
Ο σεξουαλικός προσανατολισμός και το γούστο του καθενός είναι επιλογή. Κανόνας υπάρχει μόνο ένας: “Αρκεί να συμφωνούν και οι δύο”. (Τρεις ή τέσσερις ή πενήντα, ο αριθμός δεν έχει σημασία αν υπάρχει συναίνεση. Αλλά πρέπει να είναι τουλάχιστον δύο, γιατί αλλιώς είναι μαλακία.)
Και σίγουρα μόνο οι άνθρωποι που έχουν πολλά να κρύψουν, εκείνοι που καταπίνουν την κάμηλο και διυλίζουν τον κώνωπα, οι πουριτανοί, οι ανοργασμικοί, οι ηθικολόγοι, μόνο εκείνοι ενοχλούνται απ’ το γυμνό σώμα -και τις γυμνές λέξεις.
~~
Η φωτογραφία είναι (φυσικά) του Helmut Newton, ίσως του πιο ερωτικού φωτογράφου. Αν αυτός κι ο Milos Manara είναι σεξιστές, όπως κι ο Εμπειρίκος ήταν, τότε πολύ ευχαρίστως θα δεχόμουν να μπω στην παρέα τους -και στις φαντασιώσεις τους.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Τα γνωμικά της εισαγωγής, μαζί με άλλα για το σεξ τα βρήκα εδώ https://www.gnomikologikon.gr/catquotes.php?categ=1350
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~