Τα παιδιά που βιώνουν παραμέληση, κακοποίηση και φτώχεια έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες ως ενήλικες να υποστούν αγχώδη διαταραχή, κατάθλιψη, διπολική διαταραχή ακόμα και καρκίνο. Υπάρχουν πλέον επιστημονικές ενδείξεις ότι το έντονο στρες κατά την διάρκεια της παιδικής ηλικίας λόγω κακοποίησης, παραμέλησης ή πολύ κακών συνθηκών διαβίωσης μπορεί πραγματικά να αλλάξει το μέγεθος των δομών του εγκεφάλου που σχετίζονται με την μάθηση, την μνήμη και την επεξεργασία των συναισθημάτων. Τα ευρύματα αυτά δημοσιεύτηκανστο επιστημονικό περιοδικό Biological Psychiatry. [Jamie L. Hanson et al, Behavioral Problems After Early Life Stress: Contributions of the Hippocampus and Amygdala]
Οι ερευνητές πήραν εικόνες από τους εγκεφάλους παιδιών 12 ετών που είχαν υποστεί είτε σωματική κακοποίηση ή παραμέληση ή είχαν μεγαλώσει σε συνθήκες έντονης φτώχειας. Από τις εικόνες οι επιστήμονες μπόρεσαν να μετρήσουν το μέγεθος της αμυγδαλής και του ιπποκάμπου-δύο δομές που εμπλέκονται στη συναισθηματική επεξεργασία και τη μνήμη. Έπειτα συνέκριναν αυτές τις εικόνες με τις εικόνες του εγκεφάλου 12χρονων παιδιών που μεγάλωσαν σε οικογένειες της μεσαίας τάξης και δεν είχαν κακοποιηθεί. Και βρήκαν ότι τα κακοποιημένα ή παραμελημένα παιδιά είχαν σημαντικά μικρότερες αμυγδαλές και ιπποκάμπους από ό, τι τα παιδιά που δεν είχαν υποστεί κακοποίηση ή δεν μεγάλωσαν σε συνθήκες ανεπαρκούς φροντίδας.