Από τον Κωνσταντίνο Βιτσαρά
‘…και στο μικρό σου το κορμί έχεις για πάντα φορτωθεί της γης όλα τα λάθη‘
Το 1945, γεννιέται στο Ηράκλειο της Κρήτης ο τραγουδοποιός Μανώλης Ρασούλης.
Σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου στην Αθήνα, έγραφε ποιήματα, σενάρια και τραγουδούσε ερασιτεχνικά στις μπουάτ της Πλάκας, ενώ εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα „Δημοκρατική Αλλαγή“ και πήρε μέρος στους αγώνες του κινήματος του ‘114‘.
Το 1968 έφυγε για το Λονδίνο οπού συμμετέχοντας στον αντιδικτατορικό αγώνα, αλλά και στο τροτσκιστικό κίνημα, έγραψε τα πρώτα του βιβλία και υπήρξε συνεκδότης της εφημερίδας “Σοσιαλιστική Αλλαγή“.
Τον Μάιο του ’68 πήρε μέρος στη μεγάλη εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι.
Το 1974, λίγο μετά από το Πολυτεχνείο, κατεβαίνει στην Αθήνα οπού δούλεψε στα ναυπηγεία του Ανδρεάδη στο Πέραμα και πρωτοστάτησε στο εργατικό κίνημα που ανέτρεψε όλο το μέχρι τότε καθεστώς στα ναυπηγεία.
Ως μουσικός – και κυρίως στιχουργός – ξεκινά την πορεία του με τη συνεργασία του με τον Μάνο Λοΐζο και την Μαρία Φαραντούρη στον δίσκο “Τα Nέγρικα“, με τον Διονύση Σαββόπουλο στους „Αχαρνης“, ενώ ο συνθέτης Νίκος Μαμαγκάκης του προτείνει και τραγουδά στον δίσκο του “Ο Nέος Ερωτόκριτος“.
Η σημαντικότερη καλλιτεχνική του επιτυχία έρχεται με το έργο „Η Εκδίκηση της Γυφτιάς“ το 1978.
Σε μουσική Νίκου Ξυδάκη με νέους, τότε, ερμηνευτές όπως ο Νίκος Παπάζογλου και σε παραγωγή Διονύση Σαββόπουλου στο θρυλικό studio ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ στην Τούμπα της Θεσσαλονίκης, ο εμβληματικός αυτός δίσκος δε θα μπορούσε να είχε πιο έξυπνο τίτλο. Ήταν ο αντίποδας στον πομπώδη Θεοδωράκη και στο πιο ακαδημαϊκό στυλ του Χατζιδάκι, που επικρατούσαν εκείνη τη μεταδικτατορική εποχή. Ένας δίσκος-γιορτή απενοχοποίησης της λαικής μουσικής και το μπόλιασμα αυτής με τις σύγχρονες τάσεις, δημιουργώντας ένα υβρίδιο ιδιαίτερα ζωτικό για την πορεία της ελληνικής μουσικής.
Ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά του, οι έξυπνοι, άμεσοι, ενίοτε χιουμοριστικοί μα κυρίως γλυκόπικροι στίχοι του Ρασούλη.
Το ανατρεπτικό χιούμορ και η ευαισθησία ήταν απ‘ τα σημαντικά χαρακτηριστικά της πορείας του και συνεχίσε να γράφει στίχους, μουσική, ποιήματα και κείμενα, μέχρι το τέλος της σχετικά μοναχικής ζωής του.
Βρέθηκε νεκρός από ανακοπή καρδιάς, σε ηλικία 66 ετών, στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη την Κυριακή 13 Μαρτίου 2011.