Δεκαετία του ´50 στο Κορκ της Ιρλανδίας και ο πιτσιρικάς τότε Rory Gallagher παρακολουθεί σε τηλεοπτική μετάδοση τον Elvis Presley να ερμηνεύει τραγούδια με τον μοναδικό του τρόπο. Ήταν η αφορμή εκείνη που τον έκανε αμέσως να αφοσιωθεί – και μάλιστα αυτοδίδακτα – στην ηλεκτρική κιθάρα.
Το 1966 σχημάτισε μαζί με τους John Wilson και Richard McCracken το blues rock συγκρότημα Taste μέσω του οποίου έγινε διάσημος προτού καν κλείσει τα είκοσι του χρόνια. Με τη διάλυση τους το 1970, ο Gallagher ξεκινά την επιτυχημένη σόλο καριέρα του.
Τη δεκαετία που ακολουθεί κυκλοφορεί 8 studio albums συμπεριλαμβανομένων και των σημαντικότερων κυκλοφοριών της μουσικής του πορείας, όπως το „Calling Card“ και το „Tattoo“.
Η αγαπημένη του stratocaster, βρέθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου του 1981 στην Ελλάδα. Η συναυλία που μάζεψε 40.000 κόσμο, συνοδεύτηκε από σοβαρά επεισόδια ανάμεσα στο πλήθος και την αστυνομία και ο ίδιος ο Gallagher είχε δηλώσει: „ Ήμασταν βρεγμένοι, τα μάτια μας δάκρυζαν και είχαμε φοβηθεί. Η συναυλία από μόνη της ήταν καταπληκτική, αλλά και επικίνδυνη. Δεν ήθελα να πεθάνω σ ένα γήπεδο ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, χωρίς να ξέρω καν τι συνέβαινε.“
Αγαπημένος του ελληνικού κοινού, ο Gallagher θεωρείται ένας απ’ τους κορυφαίους κιθαρίστες του ηλεκτρικού blues και επηρέασε τη hard rock τόσο με τη δεινότητα και το στυλ στο παίξιμο, όσο και με την ερμηνεία του στο τραγούδι.
Γνωστός επίσης για το ήθος και τη σεμνότητα του, αρνήθηκε πολλές εμπορικές προτάσεις στις Η.Π.Α. καθώς επίσης και την πρόταση να γίνει μέλος των Rolling Stones το 1974.
Το πάθος του για το αλκοόλ είχε αρχίσει ήδη από τη δεκαετία του ´80 να καταπονεί την υγεία του, ώσπου υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση ήπατος. Έπειτα από επιπλοκές, κατέληξε στις 14 Ιουνίου του 1995.