Από τον Γιάννη Μπάκο
Στις 16 Νοεμβρίου 1971 «σβήνει» πάνω στο πάλκο, σε ηλικία 67 ετών, ο Στράτος Παγιουμτζής , ο εμβληματικός τραγουδιστής της κλασσικής εποχής του ρεμπέτικου, που «στο λαιμό του είχε φωλιές από αηδόνια».
Γεννήθηκε στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας το 1904, ήρθε όμως στην Ελλάδα πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή και εγκαταστάθηκε στον Πειραιά, όπου από παιδί μπήκε στο μεροκάματο, χωρίς να παραμερίζει το μεγάλο πάθος του που ήταν το τραγούδι. Η γνωριμία του με τους Μάρκο Βαμβακάρη, Ανέστη Δελιά και Γιώργο Μπάτη που όλοι μαζί έφτιαξαν την «Τετράς του Πειραιώς», άλλαξε την ζωή του καθώς μέσα σε λίγο καιρό και μετά από λίγες εμφανίσεις ο Στράτος γίνεται ο βασικός τραγουδιστής, με την φωνή του να γίνεται σύντομα μύθος.
Τον Οκτώβρη του 1971 καταφέρνει να βγάλει διαβατήριο και να πάει στη Νέα Υόρκη, όπου τραγούδησε σε νυχτερινά κέντρα με τους ομογενείς να τον αποθεώνουν. Λίγες εβδομάδες αργότερα αφήνει την τελευταία του πνοή στο πάλκο προδομένος από την καρδιά του.
Το τραγούδι “Όταν στα κέντρα σε πηγαίνω” του Βασίλη Τσιτσάνη, κυκλοφόρησε το 1947 με την φωνή του Στράτου Παγιουμτζή.