Από την Άννα Κουρουπού
Τα παιδιά από την Αλβανία, που σπούδασαν στην Ελλάδα, σήκωσαν και σημαίες, και αρίστευσαν κάποια από αυτά. Κι ας ήταν παιδιά “εγκληματιών” και ”συμμοριών”. Κοντή μνήμη. Εκείνη η λαίλαπα, ξεχάστηκε; Επειδή έφυγαν ή επειδή αποδείχθηκαν πιο έξυπνοι και πιο ικανοί από τα φρεντόπουλα και τα φραπεδόπαιδα; “Ααα οι Αλβανοί είναι πολύ καλοί οικογενειάρχες”. Εννοεί όσοι έμειναν εδώ και θυμίζουν το δικό τους μοντέλο ζωής. Μόνο τότε θα πεις καλή κουβέντα για τον άλλο.
Τα τελευταία καλοκαίρια, και όχι ιδεατά, άλλαξε η μυρωδιά της θάλασσας. Από τη σάρκα ανθρώπων και κυρίως παιδιών. Η τροφή των ψαριών , άλλαξε και αυτή. Σάρκες ανθρώπων και κυρίως παιδιών. Δεν θα μπω στον κόμπο να μιλήσω για το προσφυγικό θέμα ,που μας έχει υπερκεράσει προ πολλού.
Έχω την τύχη, ευτυχία και δυστυχία μαζί -πως διαχειρίζεται όλο αυτό;- να μιλήσω και να έρθω σε επαφή με πολλούς “ξένους” ανθρώπους. Ξένοι παντού. Ακόμη και στην πατρίδα τους. Αυτό ρε Έλληνα πονάει πιο πολύ απ όλα. Και δεν λαϊκίζω. Αναφέρω την εθνικότητα, γιατί εμείς, εσείς-όποια λέξη θέλεις βαλτην, μέσα θα πέσεις, ξέρουμε από προσφυγιά, μετανάστευση μπλα μπλα μπλα. ΚΑΙ; Κοντή μνήμη. Ανεπαρκής μνήμη. Για άσυλο. Πάλι βάλε εσύ, τι άσυλο. Δεν υπάρχει πάντως απανθρωπιάς.
Πως μπορείς και στερείς γνώση; Με ποιο δικαίωμα; Ποια αιτιολογία, εκτός της κατάπτυστα ψευδούς δήλωσης και έκφρασης, ότι φοβάσαι για τα παιδιά σου. Μα από σένα κινδυνεύουν τα παιδιά σου. Δεν βλέπεις τον εαυτό σου; Ποιος σε έκανε έτσι; Αυτό θέλεις για το παιδί σου; Μίσος ;Μισαλλοδοξία;
Καμιά αλληλεγγύη για ότι ξεφεύγει από τα κουτάκια σου; Ποιος είναι ο επόμενος φασίστας νομίζεις;Το παιδί σου. Και να σου πω και κάτι; Χέστηκα για το παιδί σου. Έχει γονιό να το “προφυλάξει” ,τρομάρα σου. Τα άλλα παιδιά, τα πιο σκούρα, με τα πιο όμορφα μάτια, με τα γυαλιστερά μαλλιά-κι ας έχουν του κόσμου ολόκληρη τη σκόνη επάνω τους, με τη μελαγχολία και τη θλίψη να ανταγωνίζονται ποια θα νικήσει, ποια θα βγει πρώτη, για να καταρρακώσει ακόμη μια “σκουρη” ζωή.
Και του κλείνεις την πόρτα; Στη μάθηση; Στην ευλογία του σχολείου, της τάξης, των φίλων, των γραμμάτων; Με ποιο δικαίωμα ρε; Φοβάσαι μη “μάθει” τι είσαι; Αν μάθει, όταν το μάθει και θυμηθεί-καταφέρει να θυμηθεί –τον αγώνα για να φτάσει εδώ , θα αυτοκτονήσει γιατί σου έδωσε την ευκαιρία να του δείξεις πόσο κακόψυχος είσαι. Κι απ την ψυχή του δεν θα φύγει ποτέ.