Δισκοκριτική: Tortoise – The Catastrophist

Μία αρκούντως καλοδεχούμενη επιστροφή των Tortoise.

Οι Tortoise από το Σικάγο είναι ένα από τα συγκροτήματα που με τον ήχο τους καθόρισαν την πρώτη περίοδο του λεγόμενου post-rock στα 90‘s.

6 Album μετά – με τελευταίο το „Beacons of Ancestorship“ – και έπειτα απο μία περίοδο σιωπής 7 χρόνων, επιστρέφουν με το „The Catastrophist“.

Instrumental rock πειραματισμοί με τζαζ αυτοσχεδιασμούς και ηλεκτρονικά περάσματα, βρίσκονται και πάλι έδω. Συγκριτικά με τον προκάτοχό του είναι πιο lo-fi στην παραγωγή, έχοντας ταυτόχρονα περισσότερες μελωδικές στιγμές.

Ξεκινώντας με το ομώνυμο „The Catastrophist“, ενα κομμάτι που καθοδηγείται από ένα retro synth μοτίβο και μελωδικές post-rock κιθάρες, ακολουθεί το „Ox Duke“ και καταλαβαίνουμε πλέον ότι οι Tortoise έχουν ωριμάσει ωραία. Οι ουράνιες ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές χορδές δένουν άψογα με το ρυθμό του κομματιού και παρασέρνουν σε ένα μελαγχολικό groove, μια διάθεση που χαρακτηρίζει και το μεγαλύτερο μέρος του album.

Το „Rock On“ που έρχεται μετά, είναι μια ενδιαφέρουσα fusion διασκευή στο rock κομμάτι του David Essex από το 1973 με τον Todd Rittman στα φωνητικά, ενώ στο ενδιάμεσο, αποτυχημένοι κraut rock πειραματισμοί όπως στο μέτριο „Gopher Island“ και το αδιάφορο „The Clearing Fills“ κάνουν δυστυχώς το δίσκο κάπως άνισο.

Το „Gesceap“, πρώτο single που κυκλοφόρησε ήδη στα τέλη του ‘15 και ένα από τα highlights του album, συνεχίζει το synth μοτίβο που ξεκίνησε με το πρώτο κομμάτι του δίσκου, αυτή τη φορά πάνω σε ένα στοιβαρό επαναλαμβανόμενο drum & bass ρυθμό.

Περνώντας στο „Shake Hands With Danger“, ένα καταπληκτικό trip hop κομμάτι με επιβλητικό beat, υπνωτικό μπάσο και καμπάνες στο υπόβαθρο, το πιο σκοτεινό αλλά και χορευτικό του δίσκου.

Ακολουθούν το „Hot Coffee“ με εναλλαγές από funk rock σε πιο σκοτεινά περάσματα και το „Yonder Blue“ σε συνεργασία με τη Georgia Hubley από τους Yo La Tengo όπου τραγουδάει στην πιο ήρεμη στιγμή του album.

Τα ατμοσφαιρικα τζαζ ηχοτόπια του „Tesseract“ και του „At Odds With Logic“ κλείνουν τo δίσκο, θυμίζοντας λίγο την εποχή του „TNT“ με λιγότερο όμως πειραματική/παιχνιδιάρικη διάθεση.

Το „The Catastrophist“ έιναι ένα καλό album. Θα μπορούσαν τα 2 μη instrumental κομμάτια με τις συνεργασίες να ήταν κάτι παραπάνω, όπως και το να μην υπήρχε αυτή η μικρή κοιλιά περίπου στη μέση του, αν καταφέρει όμως να σε βάλει στον κόσμο του θα σε ανταμείψει. Είναι από τις περιπτώσεις όπου δύσκολα σε κερδίζει από το πρώτο άκουσμα, αλλά επιμένοντας, ανακαλύπτεις πράγματα που θα σε κάνουν να επιστρέφεις ξανά και ξανά.

Μία αρκούντως καλοδεχούμενη επιστροφή των Tortoise.

Βαθμολογία: 7/10

Tracklist: