του Νικήτα Φεσσά
Τεχνικά άρτιο (Pixar είναι αυτή) και, ακολουθώντας την παράδοση της σειράς, συγκινητικό και αναπάντεχα φιλοσοφικό (τι συνιστά ένα παιχνίδι;), το τελευταίο (;) κεφάλαιο της ιστορίας του Woody, του Buzz Lightyear και των υπόλοιπων πλαστικών χαρακτήρων αποτελεί ικανοποιητικό κλείσιμο για τα διάφορα αφηγηματικά νήματα των προηγούμενων ταινιών, συν μερικά καινούργια.
Το μεγαλύτερο επίτευγμα της σειράς, ωστόσο, παραμένει το πώς οι ενήλικοι συντελεστές (κυρίως οι σεναριογράφοι και ο σκηνοθέτης) καταφέρνουν να συλλάβουν την παιδική οπτική γωνία, και ο τρόπος που παρουσιάζουν το πώς οι άνθρωποι έχουμε την ικανότητα να αισθανόμαστε έντονα συναισθήματα για άψυχα αντικείμενα.
Βαθμολογία 4/5
Ευχαριστούμε τον κινηματογράφο Λιλά για τη φιλοξενία