Άρθρο του Νίκου Σαρατσιώτη, αποκλειστικά για το Νόστιμον Ήμαρ
Δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσει κανείς ότι η «φίλη» και «εταίρα» Γερμανία αναζητά εδώ και δεκαετίες μια ισότιμη θέση στο club των παγκόσμιων ισχυρών. Η λαγνεία των Γερμανών για superpower status δεν είναι κάτι νέο.
Αυτός ο κρυφο-φανερός πόθος τους έχει οδηγήσει την ίδια την Γερμανία σε δύο απανωτές μπάτσες, τη μία πιο ηχηρή από την άλλη, ενώ τον πλανήτη και –κυρίως- την Γηραιά Ήπειρο σε δύο αβάσταχτης έντασης αιματοκυλίσματα, με δεκάδες εκατομμύρια νεκρούς. Παρόλα αυτά ο συγκεκριμένος πόθος παραμένει άσβεστος και πιο ισχυρός από ποτέ.
ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα ακολουθούν διαφορετικές τακτικές προκειμένου να ελέγχουν τις σφαίρες επιρροής τους, το μοτίβο και των τριών όμως βασίζεται σε ένα θεμελιώδες χαρακτηριστικό του καπιταλισμού: ως σύστημα ο καπιταλισμός δεν λύνει τα προβλήματα του, απλά τα μετακινεί γεωγραφικά. Την ίδια συνταγή ακολουθούν και οι μερκελο-λεβέντες. Μιας και η πορεία της χώρας μας είναι –προς το παρόν- άρρηκτα συνδεδεμένη με τις προσταγές του Βερολίνου, θα ήταν χρήσιμο (και ίσως και ενδιαφέρον) να δούμε κάποιες βασικές λεπτομέρειες για το colpo grosso made in Berlin.
Δεν χρειάζεται κανείς να είναι Varoufakis για να δει ότι το παιχνίδι των Γερμανών είναι νομισματικό. Με έδρα της Ε.Κ.Τ. στην Φρανκφούρτη και τα όλα τα αρμόδια όργανα της Ευρώπης να διορίζονται και όχι να εκλέγονται, οι σανδαλοφόροι με τις κάλτσες έχουν τον απόλυτο έλεγχο του ευρωπαϊκού μαγαζιού.
Μέχρι εδώ καμία έκπληξη, αυτά γίνονται παντού ανά τον κόσμο. Δόγμα του «Enforcing OUR democracy», πλήρης διαχωρισμός πολιτικής και εξουσίας, κλπ. είναι έργα χιλιοπαιγμένα και γνωστά. Εκεί που πραγματικά το κόλπο είναι καινοτόμο και άξιο θαυμασμού είναι στο πως κατάφεραν να κάνουν το Ευρώ το απόλυτο όπλο οικονομικού πολέμου. Το ακόλουθο διάγραμμα είναι από τον ιστότοπο Trading Economics:
Η γραφική συσχέτιση των Γερμανικών εξαγωγών με την ισοτιμία Ευρώ/δολαρίου τα τελευταία 20 χρόνια ( ECU πριν το 1999) δείχνει ξεκάθαρα ότι οι εξαγωγές των Γερμανών ανεβαίνουν σταθερά, ανεξάρτητα με την τιμή του Ευρώ.
WTF chart? Καθόλου! Η ευρωκομπίνα των Σόϊ-μπλε και Σία έχει την εξής κομψή και -άκρως εξυπηρετική για αυτούς- λεπτομέρεια: Με τις διάφορες ευρωπαϊκές συνθήκες, ντιρεκτίβες και συμφωνίες μάντρωσαν 500+ εκατομμύρια από το 1 δις των πλουσιοτέρων κατοίκων του πλανήτη εντός Ε.Ε. και 330+ εντός του Ευρώ. Όταν λοιπόν το Ευρώ είναι ακριβό και ισχυρό, οι Γερμανοί εξάγουν εντός της Ευρωζώνης. Όταν το Ευρώ πέφτει, οι γερμανικές εξαγωγές γίνονται ανταγωνιστικές και συμφέρουσες σε χώρες εκτός Ευρωζώνης.
Κάπου εδώ αρχίζουν να καταρρέουν διάφοροι αστικοί μύθοι επιπέδου καφενέ.
Λένε ορισμένοι ότι η Γερμανία χτυπά την Ελλάδα για να πληγεί η εικόνα της Ε.Ε. και να υποτιμάται το Ευρώ προκειμένου να ευνοηθούν οι εθνικές της εξαγωγές. Αυταπόδεικτο από το παραπάνω διάγραμμα, δεν χρειάζονται σχόλια. Απλά να προσθέσουμε ότι η κατανομή των Γερμανικών εξαγωγών είναι πολύ καλά ισορροπημένη για να παίζουν το παιχνίδι της ισοτιμίας. Όπως δείχνει και η Εθνική Γερμανική Στατιστική Υπηρεσία, στους δέκα μεγαλύτερους εξαγωγικούς προορισμούς καταλήγουν γερμανικά προϊόντα 677 δις Ευρώ. Από αυτά, 328 δις εξάγονται εντός Ευρωζώνης και 349 δις εκτός.
Ένας ακόμη ωραίος αστικός μύθος είναι αυτός της παραγωγού Γερμανίας, ότι δηλαδή παράγει και γι’ αυτό ευημερεί. Η Γερμανία παράγει αναλογικά λιγότερα από την Ελλάδα, σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. Σχεδόν το μισό περιεχόμενο των Γερμανικών εξαγωγών αποτελείται από εισαγόμενα προϊόντα! Το αντίστοιχο ποσοστό για την Ελλάδα είναι 43%. Οι Γερμανοί δηλαδή είναι περισσότερο μεταπράτες, μεταποιητές, έμποροι και δεν διαθέτουν αφθονία φυσικών πόρων όπως θέλουν να προπαγανδίζουν. Η οικονομική τους ισχύς βασίζεται σε συναλλακτική και μεταποιητική δραστηριότητα και όχι σε πρωτογενή παραγωγή.
Και μια απορία: αν το Ευρώ έχει στόχο την περίφημη Ευρωπαϊκή σύγκλιση όλων των λαών της Ευρώπης, γιατί όλος ο Ευρωπαϊκός νότος σαρώνεται από τσουνάμι φτώχιας και ανεργίας;
Στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου δείχνουν ότι η Γερμανία έχει υψηλότατο εμπορικό πλεόνασμα. Αποτέλεσμα αυτού είναι η ευρωζώνη στο σύνολο της να έχει πλεόνασμα στο εμπορικό της ισοζύγιο το οποίο μάλιστα αυξάνει όπως αναφέρει η Wall Street Journal. Κοινώς το χρήμα ρέει άφθονο αλλά όχι προς όλες τις κατευθύνσεις. Πάει κυρίως βόρεια.
Είναι πολλοί αυτοί που τα τελευταία πέντε χρόνια κρώζουν με τόση ένταση ότι η Ελλάδα θα μείνει στο Ευρώ με κάθε κόστος. Το Ευρωπαϊκό μαντρί πρέπει να διατηρηθεί ακέραιο, όχι γιατί χρειάζονται την Ελλάδα, αλλά γιατί δεν πρέπει να υπάρξει πιθανότητα να δουν τα υπόλοιπα Ευρω-πρόβατα ότι μπορεί να υπάρχει θετική προοπτική εκτός Ευρωζώνης. Το «Ευρώ πάση θυσία» είναι το σύνθημα των ευρωμαφιόζων προκειμένου να διατηρήσουν ακέραιη την σφαίρα επιρροής τους η οποία δεν είναι ούτε πολιτική, ούτε οικονομική, ούτε στρατιωτική. Είναι μόνο νομισματική.
Όταν η μανταμίτσα με το κούρεμα του Τζιμ Κάρεϊ από το «Ηλίθιος και Πανηλίθιος» λέει ότι θα κάνει τα πάντα για να μείνει η Ελλάδα στο Ευρώ, το εννοεί. Εμείς ως Έλληνες, θέλουμε να είμαστε ο γεωγραφικός «σκουπιδοτενεκές» του γερμανικού ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού;