Από το Πρόβατο όχι Αρνί
Τη νύχτα της 30ης Απρίλη οι μάγισσες βγαίνουν στα δάση του βορρά κι υποδέχονται την Άνοιξη. Το ξημέρωμα τις βρίσκει σε λάγνα οργιαστικά συμπλέγματα εξουθενωμένες απ’ ό,τι προηγήθηκε. Τη νύχτα της 30ης Απρίλη στο νότο οι ερωτευμένοι βγαίνουν και ψάχνουν το μαγιόξυλο, “κυνηγάν” το Μάη. Το τελευταίο βράδυ του Απρίλη σε βορρά και νότο ο έρωτας είτε ως αίσθημα είτε ως πράξη, είτε ως άγγιγμα είτε ως γδάρσιμο, είτε ως φιλί είτε ως ουρλιαχτό προσπαθεί να αλλάξει την ασχήμια του κόσμου. Να νικήσει τις εγγενείς τάσεις αυτοκαταστροφής του. Εκείνη τη νύχτα από έρωτα σωζόμαστε. Είναι η Βαλπουργία νύχτα.
Η Βαλπούργη, ανιψιά του Αγίου Βονιφάτιου, μεγάλου αγίου της Καθολικής εκκλησίας και προστάτη της Γερμανίας έδωσε, κάπου στον 8ο αιώνα, ένα χεράκι στον θείο της στον προσηλυτισμό και εκχριστιανισμό των γερμανικών φύλων. Ανακηρύχθηκε κι η ίδια αγία και η μνήμη της γιορτάζεται την πρώτη του Μάη. Η γιορτή της μπλέχτηκε με τις γιορτές που προϋπήρχαν και καθολικών και ιερέων και χριστιανισμού. Με αυτές που μάγισσες έβγαιναν στα δάση να προϋπαντήσουν την άνοιξη που πάντα στον βορρά έφτανε λίγο αργότερα από ότι νοτιότερα. Με αυτές που δαίμονες και αερικά και ξωτικά μαζεύονταν κι ολόγυμνα έμπαιναν σε τελετουργικούς κύκλους κι έφτιαχναν μεγάλα όργια και μικρές τραγωδίες με τις μάγισσες που τα περίμεναν.
Η Βαλπούργη με όλα αυτά τα λάμδα, τα πι και τα ρο της είχε όνομα που μπορούσε να στηρίξει κάτι τόσο όμορφο, κάτι τόσο υγρό όσο το καλωσόρισμα της εποχής της ολικής αναγέννησης της Φύσης, της οργασμικής ευωδιάς της. Το βράδυ λοιπόν, πριν το πρώτο χάραγμα του Μάη, είναι το βράδυ που η μαγεία ξεγέλασε την σοβαροφάνεια της πίστης, σήκωσε ψηλά το φόρεμά της κι έβαλε, αλήτικα, κάλπικη υπογραφή στα χριστιανικά ημερολόγια: Βαλπουργία νύχτα.
——————–
Φέτος, οι μάγισσες κάτι έκαναν λάθος, κάπως εμφανίστηκαν αλλιώς. Φέτος, οι μάγισσες δε βγήκαν στα βουνά με λάγνα διάθεση, δεν έψαξαν την αναγέννηση, δεν ετοίμασαν φίλτρα που μ’ έρωτα θα έσωζαν τον κόσμο. Φέτος οι μάγισσες δε χτενίστηκαν, δεν πλύθηκαν, δεν χαμογελάνε. Φέτος ουρλιάζουν, στέκονται πάνω από ένα τσουκάλι και κάνουν ζωμό που τρομάζει τις μέρες μας, που τρέμει τον πλανήτη.
- Στο κράτος των Σκοπίων εκλέγεται για πρώτη φορά αλβανόφωνος πρόεδρος της βουλής. Αυτό που ακολουθάει δεν είναι μια αναταραχή απ’ το πουθενά, δεν εμφανίζεται με αβιογένεση ο εθνικισμός. Φανατικοί εισβάλλουν στο κοινοβούλιο, τραυματίζουν βουλευτές, προσπαθούν να τρομοκρατήσουν, να αλλάξουν δημοκρατικά δεδομένα. Οι μάγισσες το ήξεραν, έβλεπαν το καζάνι που έβραζε καιρό τώρα. Δεν έκαναν άλλο απ’ το να ρίξουν επιπλέον ξύλα στη φωτιά. Ο UCK ξαναπαίρνει επίσημη μορφή. Δηλώσεις και φωτογραφίες δείχνουν μέλη του ετοιμοπόλεμα και με απειλές άμεσης δράσης. Η Αλβανία ενισχύει το στρατό της στα σύνορα, η FYROM στέλνει τεθωρακισμένα σε αλβανόφωνες πόλεις της. Η Βουλγαρία που επίσης αλληθωρίζει προς τη μικρή γείτονα χώρα της, βάζει στην κυβέρνηση τους εθνικιστές. Τα Βαλκάνια κοχλάζουν και πάλι. Η Ελλάδα ανησυχεί, περιμένει και -ίσως- προετοιμάζεται για κύμα προσφύγων αν πατηθεί η σκανδάλη. Θα έχει επιστροφή ένας τέτοιος πόλεμος; Ένας εμφύλιος στην πιο δύσκολη χερσόνησο της Ευρώπης θα είναι μόνο αυτό (μόνο;) και θα σταματήσει εκεί;
- Στην Κορέα το σκηνικό στήνεται όχι για μικρές μάχες και δοκιμές. Εκεί οι γριές γητεύτρες έχουν ανοίξει τα παλιότερα βιβλία τους. Έφεραν τον Μάη και μαζί θέλουν να φέρουν και το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε. Ο Κιμ έχει στόχο τη Νότια Κορέα και θέλει να πραγματοποιήσει κατάληψή της σε λίγες ώρες. Πριν προλάβουν οι αμερικανικές δυνάμεις της περιοχής να δράσουν. Οι Αμερικάνοι θέλουν τον έλεγχο όλης της περιοχής κι έστω και καθυστερημένα θα δράσουν. Προς το παρόν κι οι δύο έχουν βγάλει τους πυραύλους τους και τους μετράνε. Ποιου φτάνει πιο μακριά, ποιου μπορεί να μεταφέρει πυρηνικά, σε πόση ώρα θα έχουν εξαφανίσει τον αντίπαλο συν τον μισό πλανήτη; Η Κίνα δεν θέλει κανέναν εκεί αλλά αν πρόκειται να διαλέξει θα το κάνει βυθίζοντας τα αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ που της έχουν γίνει στενός κορσές. Η Ιαπωνία έχει βγάλει μπανεράκια προστασίας των πολιτών της σε περίπτωση πολέμου. Κι οι ώρες προχωράνε. Κι οι σελίδες του “μετά την καταστροφή” γράφονται όλο και πιο γοργά.
- Στο βουνό, οι γριές με τις στριγγιές φωνές γελάνε κοιτάζοντας τη γυάλινη σφαίρα τους. Προγραμμάτισαν το GPS της να δείχνει εκεί που 20 εκατομμύρια άνθρωποι είναι στα πρόθυρα λιμού. Τα Ηνωμένα Έθνη προειδοποίησαν: πρόκειται για τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ποιος τα άκουσε; Εγώ ο κουφός κι άλλοι δύο δίχως αφτιά. Υεμένη, βορειοανατολική Νιγηρία, νότιο Σουδάν και Σομαλία υποφέρουν είτε λόγω μαχών στις περιοχές, λόγω πολιτικής αστάθειας ή οικολογικής απειλής (έντονη μακροχρόνια ξηρασία). Μια συντονισμένη ανθρωπιστική βοήθεια θα έσωζε την κατάσταση. Δε θα έλυνε το πρόβλημα, θα απέτρεπε όμως τουλάχιστον βραχυχρόνια κι ώσπου να υπάρξει ίσως πολιτική λύση, τον λιμό. Κάτι τέτοιο δε φαίνεται στον ορίζοντα. Ξέρω, αυτές οι χώρες είναι μακριά και δύσκολο να έχουμε μαζική προσφυγική ροή προς την Ευρώπη. Ξέρω, ότι δε βλέπουμε, ότι δε νιώθουμε με χνώτα και αφή δε μας πονάει και τόσο αλλά, είμαστε έτοιμοι ως ανθρωπότητα να πάρουμε στην πλάτη μας το βάρος ενός τόσο μεγάλου μαζικού τάφου; Τρομάζω να απαντήσω.
- Βράδυ Πρωτομαγιάς υπογράφηκε το τέταρτο ελληνικό μνημόνιο. Ε, αυτό οι μάγισσες δεν το έβαλαν καν στο ωρολόγιο της τελετουργίας. Το θεώρησαν τόσο δεδομένο που δεν το έσπρωξαν ούτε με ένα άμπρα κατάμπρα. Κάθε Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά, αφορολόγητο στα όρια, όχι της φτώχιας πια αλλά του θανάτου, μείωση ξανά των συντάξεων κι άλλα μέτρα κι άλλα μέτρα κι άλλα μέτρα… Και για του χρόνου και για του παραχρόνου και για μετά… Και πέντε γραφικοί μιλάνε ακόμη για αριστερά στην κυβέρνηση της Ελλάδας. Και δέκα επικίνδυνοι την υποστηρίζουν κιόλας για να μην έρθει η δεξιά. Να σας πω ένα μυστικό που μου είπε μια μαυροντυμένη άσχημη κυρά κάτω απ’ το φεγγάρι; “Τη δεξιά για να την αποτρέψεις απ’ το να κυβερνήσει στο μέλλον, πρέπει πρώτα να την διώξεις απ’ την διακυβέρνηση της χώρας στο παρόν”.
- Στην Τσετσενία σκοτώνουν τους γκέυ. Δίνεται η παρότρυνση στους γονείς να σκοτώνουν τα παιδιά τους αν παρουσιάζουν τάσεις ομοφυλοφιλίας. Στις Φιλιππίνες ο πρόεδρος της χώρας παροτρύνει τους πολίτες της να σκοτώνουν τους χρήστες και τους εμπόρους ναρκωτικών ουσιών. Και τους ανταμοίβει. Έτσι λέει θα εξαλείψει τα ναρκωτικά, έτσι θα καθαρίσει τη χώρα του. Στην Τσετσενία και στις Φιλιππίνες βλέπουμε πώς είναι ο καινούριος κόσμος που ζούμε, πώς είναι ο κόσμος μετά το τέλος του κόσμου που κάποιοι πέθαναν για να χτίσουν. Η Τσετσενία και οι Φιλιππίνες είναι ο προθάλαμος του μέλλοντός μας, η εξώπορτα της κόλασης. Εκεί μέσα ούτε οι γριές με τα μαύρα δεν τολμάν να μπουν.
Η Βαλπουργία νύχτα πέρασε. Όσα φέτος ετοίμασαν οι μάγισσες όμως μένουν. Το ξημέρωμα του Μαΐου βρίσκει τον πλανήτη με την ανάσα κομμένη και δίχως μηχάνημα οξυγόνου κάπου κοντά. Κάθε ξεφύλλισμα στον τύπο οδηγεί σε βαθύτερη μελαγχολία, σε μεγαλύτερη απογοήτευση. Δε θες να γονατίσεις, θες να πιάσεις όσους είναι κοντά να τους τραβήξεις στο δρόμο, να φωνάξεις, να σώσεις ό,τι σώζεται, ό,τι προλαβαίνει να σωθεί. Δεν έχεις τα κουράγια όμως. Μιαν ακόμη είδηση, μιαν ακόμη είδηση να διαβάσεις μήπως κι αλλάξει η ψυχολογία. Μήπως και κάτι ξέφυγε των μαγισσών… Αμ δε!
- Ναυάγιο ανάμεσα στις Τουρκικές ακτές και τη Μυτιλήνη τράβηξε στο βυθό 16 άτομα. Σώθηκαν μόνο δύο. Η είδηση δεν έκανε αίσθηση. Δεν ακούστηκε. Δεν μας κάνει αίσθηση ο ξένος θάνατος πια. Ακόμη κι αυτόν που συμβαίνει δίπλα μας τον έχουμε διαχωρίσει σε “δικό μας” και “των άλλων”. Ποιοι είναι οι άλλοι όμως; Πού βάζουμε τη γραμμή κάθε φορά. Πόσο πιο κοντά μας;Ανάμεσα στους πνιγμένους ήταν ένας 22χρονος Τούρκος. Ένα παιδί 22 χρονών που βρέθηκε αγκαλιά με το βιολί του και τις χειρόγραφες παρτιτούρες του. Πριν καιρό πήγε στο Βέλγιο. Όταν η βίζα του έληξε προσπάθησε να την ανανεώσει. Δεν έγινε δεκτό το αίτημά του κι επέστρεψε στην Τουρκία. Προσπάθησε να ξαναπάει μέσω της άτυπης οδού: αυτής που περνάει απ’ το Αιγαίο. Ήθελε να συνεχίσει να παίζει βιολί, είπαν οι φίλοι του. Αλλά η μουσική δεν αρέσει στις μάγισσες που φέτος βγήκαν στα δάση. Τη σιχαίνονται. Το παιδί πνίγηκε και το βιολί του σιώπησε…
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο μηνιαίο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ το Σάββατο 13.5.2017