"Βόυτσεκ" όπως... Πιερότος -από το Γιάννη Αγουρίδη

Μήπως από θύματα μιας καταπιεστικής κοινωνίας μετατρεπόμαστε σε θύτες, στρεφόμενοι τελικά κατά του ίδιου μας του εαυτού; Αυτό το ερώτημα θέτει ο Μπύχνερ στο ημιτελές αριστούργημά του Βόυτσεκ, το οποίο ανασκευάζουν σκηνοθετικά, με έξοχο τρόπο, ο Σταύρος Γιαννουλάδης και η Κατερίνα Γιαννοπούλου, ενεργοποιώντας σε μια υπερυψωμένη σκηνή του Bios, στα πρότυπα της Commedia Del Arte, σώμα, φωνή, κίνηση και live ήχους, ίσως υπέρμετρα ενταγμένους έναντι του κειμένου, σε μια εκπληκτική παράσταση εξαιρετικού στοχασμού.

Μετά την άκρως επιτυχημένη πορεία του Μουνή, η οποία συνεχίζεται και φέτος, η ομάδα 4 Frontal ξαναχτύπησε με μια αρλεκίνικη μεταφορά του έργου του Γερμανού συγγραφέα. Πρωταγωνιστής, ο Φραντς Βόυτσεκ. Ένας παρίας, “βουτηγμένος” στη φτώχεια, συνθλιβόμενος από τους εξουσιαστές του, που στην καθημερινότητά του αναγκάζεται να ξυρίζει υποτακτικά τον λοχαγό του και γίνεται πειραματόζωο για να βγάλει λίγα χρήματα παραπάνω. Μοναδικό του καταφύγιο, η όμορφη σύντροφός του και μητέρα του παιδιού του Μαρία. Όταν αυτή τον απατά, αντί να εξεγερθεί ενάντια στους καταπιεστές του, στρέφεται ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό και τη σκοτώνει, καταδεικνύοντας ότι οι διαχρονικοί εξουσιαστικοί μηχανισμοί “σπρώχνουν” τον άνθρωπο έως τα όρια της αυτοεξόντωσης.

Η στροφή προς την απομυθοποίηση

Στην προκείμενη, οι σκηνοθέτες, σε συνεργασία με την ενδυματολόγο, έχουν αντλήσει έμπνευση από τον μελαγχολικό Πιερότο που χάνει την αγαπημένη του από τον Αρλεκίνο και κλαίει θλιμμένος στο φεγγάρι. Έτσι και ο Βόυτσεκ γίνεται ο Πιερότος που αντιδρά, αντιλαμβάνεται την τρομερή αλήθεια και τελικά στρέφεται ενάντια στη ίδια τη ζωή, δολοφονώντας το μόνο πλάσμα που αγαπά πραγματικά.

Το έργο βάζει στο μικροσκόπιο και αποδομεί ολόκληρο το θρησκευτικό, στρατιωτικό, επιστημονικό και οικογενειακό οικοδόμημα της σύγχρονης κοινωνίας, όπου η βία και η εκμετάλλευση βρίσκονται στον πυρήνα των ανθρώπινων σχέσεων κάθε είδους.

Κατά τη διάρκειά του, “ανοίγουν” σκηνές απομυθοποίησης της δήθεν ηθικής εξελικτικής πορείας του ανθρώπου που πρεσβεύει η τεχνοκρατική επιστήμη, αναδεικνύεται η ωμή βία της εξουσίας και εν τέλει αποκαλύπτονται όλα τα αρχέγονα ένστικτα της ανθρώπινης φύσης στη σκηνή της δολοφονίας. Ο πρωταγωνιστής αποτινάσσει το μέχρι τότε ήμερο προσωπείο του, το οποίο αποτελεί προκάλυμμα των πιο σκοτεινών ανθρωπίνων επιθυμιών λόγω της έξωθεν καταπίεσης και οδηγείται στο στυγερό έγκλημα.

Infos

Μετάφραση: Σπύρος Ευαγγελάτος

Σκηνοθεσία – Δραματουργία: Σταύρος Γιαννουλάδης – Κατερίνα Γιαννοπούλου

Σκηνικά – Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού

Μουσική Σύνθεση: Κώστας Γάμα – Σταύρος Γιαννουλάδης

Επιμέλεια Κίνησης: Νάντυ Γώγουλου

Φωτισμοί: Νίκος Βλασσόπουλος

Κατασκευή Μάσκας: Αλέξανδρος Μπουρελιάς

Φωτογραφίες: Γιάννης “Gizmo” Μπερερής

Makeup: Ρούλα Λιανού

Παίζουν οι ηθοποιοί: Θανάσης Ζερίτης, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Γιώργος Κισσανδράκης, Αποστόλης Κουτσιανικούλης, Βιβή Πέτση, Πάνος Τοψίδης

Μουσικός επι σκηνής: Κώστας Γάμα