Του Χάρη Ζάβαλου
Ο Μπάρακ Ομπάμα, απελθών πρόεδρος των ΗΠΑ και πλανητάρχης των social media που τόσο αγάπησε και τον αγάπησαν κατά την 8ετή του θητεία, ήρθε την Τρίτη στη μικρή μας ευρωπαϊκή αποικία και έφυγε για άλλες πολιτείες.
Αφού έκανε αυτό που οι περισσότεροι φαντάζονταν, δηλαδή διακοπές, μοίρασε πολλά χαμόγελα στο φιλοθεάμον κοινό, αντάλλαξε πολλές χειραψίες και προσέφερε πλήθος φωτογραφικών ενσταντανέ που κατέκλυσαν για 2 ημέρες το διαδίκτυο.
Για να δικαιολογήσει τα μισθά του, έβγαλε και έναν ελληνόψυχο λόγο στο Ίδρυμα Νιάρχος λέγοντας πολύ χρήσιμα πράγματα όπως geiasas, kalispera, spanakopita και zitoiEllas.
Κανονικά ανάμεσα σε όλα αυτά τα όχι και τόσο ενδιαφέροντα, θα έπρεπε να είχε γίνει και μια πολιτική ανάλυση της επίσκεψης του Αμερικανού ηγέτη.
Και αν αυτό θα έπρεπε να είναι το προκείμενο για την εν λόγω ομολογουμένως ιστορική επίσκεψη, δυστυχώς (ή ευτυχώς για το μνημονιακό κατεστημένο), το ενδιαφέρον μονοπώλησαν όλες οι δευτερολογίες των απόνερων της επίσκεψης.
Χαλιά κόκκινα που δεν πέτυχαν τον στόχο τους, υπουργοί που υποδέχτηκαν τον Ομπάμα και καμάρωναν σαν γύφτικα σκερπάνια, στάσεις σώματος και βλέμματα χαμένα στο μνημονιακό υπερπέραν και στην τελική, αυτή τη φορά η κουρτίνα του μεγάρου Μαξίμου ήταν σιδερωμένη;
Γιατί πριν κάτι μήνες, που είχε έρθει ο Πούτιν, γίναμε ρεζίλι στην πεθερά και πως θα εγκρίνει το ξεπούλημα της ελάχιστης κρατικής περιουσίας που έχει απομείνει, αν δεν φοράμε γραβάτα και δεν σταυρώνουμε τα χέρια σωστά δείχνοντας αυτοπεποίθηση στο χάρισμα του ΟΣΕ, της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ.
Στο προτεκτοράτο, όπου καμία πρωτοβουλία δεν μπορεί να παρθεί από την κατά τα άλλα εκλεγμένη κυβέρνηση, κάθε επίσκεψη προέδρου μιας υπερδύναμης φαντάζει ως επίσκεψη αγοραστή στο παζάρι της περιουσίας μιας αποικίας χρέους που η αντιπολιτευτική γραμμή της μνημονιακής αντιπολίτευσης προς την νεομνημονιακή κυβέρνηση βρίσκεται αποκλειστικά στην τσαλάκα μιας ασιδέρωτης κουρτίνας και στην κατοχή ή μη του Lower.
Επικοινωνιολόγοι της δεκάρας και αναλυτές του τίποτα, υπερεπεξεργάζονται το μηδέν, προσφέροντας ένα τεράστιο δώρο σε κάθε ένα από τα άρθρα που η Τρόικα και οι πρόθυμοι εγχώριοι συνεργάτες εφαρμόζουν. Και όταν δεν θα έχει μείνει τίποτα όρθιο, τότε και μόνο θα αντιληφθούμε πως διυλίζαμε σμήνη κουνουπιών όσο καταπίναμε ολόκληρα καραβάνια από καμήλες.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ στον Δρόμο της Αριστεράς, το Σάββατο 12.11.2016
Κάθε Σάββατο κυκλοφορεί στα περίπτερα το έντυπο Νόστιμον Ήμαρ ένθετο στον Δρόμο της Αριστεράς.