Στην πρωτοφανή δήλωση πως αν η Ελλάδα καταστραφεί οικονομικά, τότε η Ευρώπη θα γεμίσει εκατομμύρια μετανάστες και χιλιάδες τζιχαντιστές, προχώρησε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς.
Η άποψη αυτή εκφράστηκε από τον υπουργό σε μια συζήτησή του με Γερμανούς δημοσιογράφους, και αναδημοσιεύτηκε στα μέσα ενημέρωσης της χώρας προκαλώντας τεράστια αίσθηση.
Όμως, δυστυχώς, ο Νίκος Κοτζιάς έκανε ένα τεράστιο λάθος, καθώς η πραγματική απειλή για την Ευρώπη δεν είναι οι μετανάστες από την Αφρική και την Ασία, αλλά οι ίδιοι οι πολίτες της.
Στα δεκάδες βίντεο των τζιχαντιστών που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, λιγότερες φορές ακούς την αραβική γλώσσα από τις ευρωπαϊκές αφού οι περισσότεροι μιλούν λονδρέζικα αγγλικά, παριζιάνικα γαλλικά και βερολινέζικα γερμανικά.
Χάζευα μάλιστα τις προάλλες έναν κατάξανθο λευκό Γερμανό με κάτι μούσια μέχρι τον αφαλό, ο οποίος υποσχόταν μπροστά στην κάμερα ότι ο Προφήτης θα εξαφανίσει τους άπιστους όλης της γης κι εκείνος θα κόβει στο όνομά του τα κεφάλια των Δυτικών και θα πίνει κάλβα απ’το κρανίο τους. Γύρω του υπήρχαν ένα κάρο “συντρόφια” του -κυρίως αραβικής καταγωγής- οι οποίοι δεν καταλάβαιναν γρι από όσα έλεγε. Εκτός κι αν είχαν σπουδάσει στο ινστιτούτο Γκαίτε.
Πολλοί από τους τζιχαντιστές που κόβουν κεφάλια και σπάνε κειμήλια χιλιάδων ετών (ή τα πουλάνε στη μαύρη αγορά) προέρχονται από την πολιτισμένη Δύση. Χρησιμοποιούν κάμερες υψηλής ανάλυσης για να γυρίσουν βίντεο που κάνουν τον Ράμπο να ντρέπεται, παίζουν τα social media στα δάχτυλα, και κάνουν τους -υπό αιχμαλωσία- ψιλικατζήδες των περιοχών που καταλαμβάνουν να εισάγουν ακόμη και τυρογαριδάκια – τα οποία πολλοί από αυτούς δεν είχαν ξαναδεί ποτέ στη ζωή τους. Επίσης πουλάνε κανονικά πετρέλαιο σε όποιον ενδιαφέρεται να αγοράσει. Κι ας είναι “άπιστος”.
Όλοι αυτοί δεν πολεμούν με σφεντόνες, αλλά με όπλα. Τα οποία ως επί το πλείστον προέρχονται από την ίδια την Ευρώπη -και τις ΗΠΑ- την εποχή όπου ο τζιχαντιστής δεν ήταν τζιχαντιστής, αλλά μαχητής της Δημοκρατίας.
Από την άλλη, οι πρόσφυγες πολέμου που αφήνουν τις περιοχές της παράνοιας και της καταστροφής για να γλιτώσουν τη ζωή τους και να σώσουν τα παιδιά τους, βρίσκονται πολλές φορές αντιμέτωποι με την ίδια σκληρή βία από την οποία έτρεξαν να γλιτώσουν.
Πριν μισό χρόνο ένα βίντεο από την ιταλική Λαμπεντούζα έδειχνε σαδιστές φύλακες να βασανίζουν ναυαγούς με μάνικες. Η Γερμανία είδε στους δρόμους των πόλεων της να επιστρέφει το μίσος, με τις συγκεντρώσεις χιλιάδων υπό την λεγόμενη κίνηση “Pegida”. Η Γαλλία ετοιμάζεται να εκλέξει πρόεδρο μια γυναίκα η οποία υπόσχεται μαζί με τον φασίστα πατέρα της φυλετικές διακρίσεις και Έμπολα στους μετανάστες, ενώ η Ελλάδα αισθάνεται εξαιρετικά υπερήφανη με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ανθρώπων -μεταξύ των οποίων και παιδιά- όπου ζουν ο ένας πάνω στον άλλο μέσα στη βρώμα και τις αρρώστιες και φτάνουν ακόμη και στο σημείο να αυτοκτονούν.
Αν προσπαθήσεις να αναλογιστείς από πόση απελπισία μπορεί να ξεχυλίζει ένας άνθρωπος όταν δίνει τέλος στη ζωή του ενώ κυριολεκτικά περπατούσε επί μήνες τη μισή Ασία ή την έρημο της Σαχάρας και θαλασσοπνίγηκε για μέρες στη θάλασσα της Μεσογείου μέσα σε ένα σαπιοκάραβο, μπορεί να χάσεις το μυαλό σου.
Εδώ και δεκαετίες η Ευρώπη εξάγει στις φτωχές ασιατικές και αφρικανικές χώρες ό,τι χειρότερο μπορεί να δημιουργήσει ο ανθρώπινος νους. Πόλεμο, φτώχεια, αρρώστιες, δυστυχία. Παράλληλα, όμως, κερδίζει πολλά από αυτή τη “συμφωνία”. Δωρεάν εργατικά χέρια, πολύτιμα μέταλλα και πετράδια, ενεργειακούς πόρους και τρόφιμα.
Πολλοί λένε ότι μετά την κρίση του 2008, η πολιτική της Ευρώπης μακριά από τα σύνορά της γύρισε επιτέλους “σπίτι” της. Και δεν έχουν άδικο. Ποιος όμως ασκεί αυτήν την πολιτική;
Η απάντηση είναι απλή: οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις της.
Ο φόβος της φτώχειας και της εξαθλίωσης είναι το μεγαλύτερο όπλο του ισχυρού, και οι “παντοδύναμες” ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κατάφεραν να στρέψουν εκατομμύρια κόσμου εναντίον άλλων. Όχι μόνο μεταναστών, αλλά και “συμπατριωτών Ευρωπαίων”.
Γερμανία και Βρετανία προσπαθούν να βρουν τρόπο να πετάξουν εκτός συστήματος τους Ρουμάνους και τους Βούλγαρους επειδή φοβούνται μην τους κλέψουν τα επιδόματα. Ουκρανοί και Ρώσοι πολεμούν μεταξύ τους για να μπορεί η ΕΕ να κάνει ελεύθερο εμπόριο με μια χώρα η οποία έχει ήδη καταστραφεί, απλώς δεν το έχει καταλάβει. Έλληνες διαμαρτύρονται για ρατσιστική συμπεριφορά από συναδέλφους τους στο εξωτερικό και ευρωπαϊκά ΜΜΕ προχώρησαν από το 2010 ως το 2013 σε μια άνευ προηγούμενου πλύση εγκεφάλου για τον “λαό των τεμπέληδων” που πίνει ούζα στην ακροθαλασσιά. Σύντομα, κάποιος Γερμανός τουρίστας στην Ελλάδα θα πέσει θύμα της αντιγερμανικής προπαγάνδας που πουλούν οι Τράγκες των ελληνικών ΜΜΕ για να ανεβάζουν τις ακροαματικότητες τους.
Το συμπέρασμα μετά από όλα αυτά είναι απλό. Οι Ευρωπαίοι είναι επικίνδυνοι. Πολύ πιο επικίνδυνοι από ότι νομίζουν. Για αυτό και δεν πρέπει να φοβούνται τους τζιχαντιστές ή τους μετανάστες, αλλά έναν πολύ ισχυρότερο εχθρό: τον ίδιο τους τον εαυτό.
(Το έχω γράψει και θα συνεχίζω να το γράφω μέχρι να βαρεθώ. Ο πραγματικός ρατσισμός είναι ταξικός. Πραγματικός στόχος του δεν είναι ο Μπαγκλαντεσιανός ή ο Νιγηριανός, αλλά ο φτωχός)
(Ο Νίκος Κοτζιάς είναι ένας απίθανος τύπος που βρέθηκε στην πιο κρίσιμη θέση της κυβέρνησης μετά τον ΥΠΟΙΚ. Είναι επικίνδυνος)