Μερικές γενικές πληροφορίες για την ακραία άθλιες συνθήκες κράτησης:
Από τις 4 Ιανουαρίου έχει λήξει η σύμβαση με τους γιατρούς του ΕΚΕΠΥ – (Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων Υγείας) με το Ελληνικό κράτος. Αποτέλεσμα το να έχουν μείνει χωρίς την παραμικρή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη οι κρατούμενοι πρόσφυγες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τόσο στην Αμυγδαλέζα όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα, αλλά και οι κρατούμενοι σε διάφορους χώρους υπό την διοίκηση της ΕΛ. ΑΣ. όπως τα κρατητήρια στην Π.Ράλλη.
Σε όλα αυτά τα κολαστήρια φυτοζωούν ως παράνομα κρατούμενοι χιλιάδες άνθρωποι που πάσχουν από πάσης φύσης νόσους, είτε σωματικές, είτε ψυχικές. Αυτοί υποφέρουν αβοήθητοι, όλοι μαζί, σε άθλιες συνθήκες, ενώ ανάμεσα τους υπάρχουν, σε σε όλη την επικράτεια, 216 ορφανά παιδιά.
Όσα ακολουθούν είναι αποκλειστικό ρεπορτάζ του Νόστιμον Ήμαρ, και βασίζονται σε δηλώσεις επισκεπτών και αυτόπτων μάρτυρων της κόλασης που επικρατεί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας και τα κρατητήρια μεταναστών στην Πέτρου Ράλλη.
«Όταν ερωτήθηκε κάποιος αξιωματικός στην Αμυγδαλέζα πως αντιμετωπίζονται οι άρρωστοι ή όσοι νοσήσουν από την στιγμή που δεν επισκέπτονται γιατροί τα στρατόπεδα, ο υπεύθυνος απάντησε: “Τους τσεκάρουμε με το μάτι. Ε, αν αρρωστήσει κάποιος βαριά, δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά, ένα περιπολικό έχουμε όλο και όλο στην διάθεση μας.”
Όταν ερωτήθηκε ο ίδιος αξιωματικός γιατί, ενώ η Αμυγδαλέζα είναι συμβεβλημένη με τουλάχιστον τρεις εταιρίες catering, οι κρατούμενοι τρέφονται μόνο με σάπιο πολτό πατατόφλουδας, ο ίδιος αξιωματικός απάντησε “Μην το ψάχνετε το θέμα της τροφοδοσίας, δεν θα βρείτε άκρη, δεν υπάρχουν καν διαγωνισμοί ανάθεσης τροφοδοσίας, όλα γίνονται με δελτία αποστολής σκόρπια, σαν να παραγγέλνουμε delivery.”
Στην Πέτρου Ράλλη, τους άρρωστους τους κρατάνε κρυμμένους στον δεύτερο όροφο προκειμένου να μην είναι ορατοί σε επισκέπτες.Το βράδυ δεν αφήνουν τους κρατούμενους να βγουν από τα κελιά τους ούτε για τουαλέτα.
Χαρακτηριστικά στιγμιότυπα της φρίκης:
Περίπτωση 1
Επισκέπτης ρωτάει κρατούμενο που νοσεί χωρίς φάρμακα “Αν πεθάνεις ποιον να ειδοποιήσω?”
Κρατούμενος “Δεν θυμάμαι πως με λένε καν πια, δεν θυμάμαι τίποτε, δεν θυμάμαι ποια είναι η μάνα μου και ο πατέρας μου, είμαι εδώ μέσα δυο χρόνια και δεν ξέρω καν γιατί”
Περίπτωση 2
Γιατρός ρωτάει που είναι τα αντιρετροϊκά κάποιου κρατούμενου που δηλώνει οροθετικός.
Απάντηση φύλακα: ‘Είναι ακριβά τα φάρμακα, άσε που δεν ξέρουμε αν λέει την αλήθεια’
(σ.σ. Λες και θα τα πληρώσει από την τσέπη του, λες και δεν έχουν εξαφανιστεί ήδη 617 εκατομμύρια ευρώ επί κυβέρνησης Σαμαρά, κονδύλια που δίνονται από την Ε.Ε. και χρεώνουν το Ελληνικό κράτος, για την περίθαλψη ή/και επαναπατρισμό/προώθηση των προσφύγων.)
Περίπτωση 3
Συγγενής επισκέπτη ρωτάει για την κατάσταση ενός ανθρώπου που έκανε απόπειρα αυτοκτονίας.
Ο φύλακας απαντάει “Ε, σιγά, κάθε μέρα κόβει τις φλέβες του με το παραμικρό, δεν είναι δα και είδηση.”
Περίπτωση 4
Κρατούμενος ομολογεί στον επισκέπτη
“Δεν μπορώ να βγω από εδώ πέρα επειδή δεν μπορώ να πω από που προέρχομαι, επειδή αν μάθουν την χώρα προέλευσης μου θα με στείλουν πίσω και εκεί ήδη σκότωσαν τον σύντροφο μου επειδή έμαθαν ότι είμαστε ομοφυλόφιλοι.”»
Κλείνοντας την αφήγηση του για τις άθλιες συνθήκες κράτησης στην Αμυγδαλέζα και στην Π. Ράλλη, ένας επισκέπτης δήλωσε – “Μέχρι και αυτή τη στιγμή που μιλάμε φοβάται για την ζωή του, καθώς δέχομαι απειλές, ενώ για άγνωστους λόγους έχω κληθεί από την ΕΛ.ΑΣ. να δώσω πληροφορίες για το που ακριβώς μένω.”
(*Αντιρετροϊκά φάρμακα = απαραίτητα για να επιβιώσει ένας οροθετικός, δηλαδή κάποιος φορέας του ιού HIV, ο οποίος προκαλεί το σύνδρομο AIDS.)