Με το χέρι στη καρδιά, δεν με προσβάλλει η εικόνα της γιαγιας στις ουρές των atm. Δεν ακούω όλους αυτούς που σήμερα τάχα τη νοιάζονται. Δεν τη λυπήθηκαν πότε. Την εικόνα τη χρησιμοποιουν για να περάσουν το μήνυμα. Μετά κλείνει το πλάνο, δίνει σήμα στον καμεραμάν, ανάβει τσιγάρο, μπαίνει στο τζιπ του καναλιού και δρόμο για τους επόμενους ταλαιπωρους. Μοντάζ, δηλώσεις, βάλε τη φαφούτω απελπισμένη πρώτη μούρη, έτοιμο το θέμα, προβολή ειδήσεις και τα σχετικά.
Από τα ”περήφανα γηρατειά” του Αντρέα, περάσαμε στα κομμένα ΕΚΑΣ αυτών που έχουν αναπηρία 67%, περάσαμε στην οριζόντια συμμετοχή στα φάρμακα, στην αύξηση της τιμής τους, περάσαμε στην μείωση του αφορολόγητου για τις πενιχρές συντάξεις, σε νοσοκομεία χωρίς γιατρούς, χωρίς γάζες. Είδαμε γενόσημα φάρμακα και γιατρούς του κώλου να χορηγούν ακόμη τα παλιά για να παίρνουν τα μπόνους της φαρμακευτικής.
Μισό εκατομμύριο ανθρώπους τους ρίξαμε στο περιθώριο. Τους έβαλαν οι σαδιστές πενταψήφιο για να κλείνουν ραντεβού με γιατρό, με τρίευρη χρέωση, και δεν σάπισε λεπρό να πέσει χάμω το χέρι του Υπουργού που υπέγραφε. Ένα γαμημένο επίδομα ενοικίου δεν δώσαμε κι έμεινε η περήφανη γραία να μαζεύει στο τέλος της λαϊκής σάπια φρούτα από το δρόμο γιατί φοβόταν να μην της κάνουν έξωση. Ξέμεινε να σιτίζεται από την εκκλησία, για να φτάσει ο άλλος ο τριμάλακας να πει ότι δεν πεθαίνει κιόλας.
Είδες πείσμα η γιαγιά καριολη;
Δεν σε είδα ρε γάμωτο να μιλας γι’ αυτά, κατά λάθος εκεί που σηκώνες το σέλφι στικ έμπαινε η ζωή στο πλάνο, την έκανες ρετούς στο ίνσταγκραμ, πριν ποστάρεις προσωπική ευτυχία στα σόσιαλ μίντια.
Δεν θα γράφα τίποτα ειλικρινά.Αλλά διαβάζω τώρα κάτι φανατικούς δημοκράτες να μου λένε πως στο δημοψήφισμα θα αποφασίσει και αυτή η γιαγιά. Δεν είναι σωστό, δεν καταλαβαίνει το ερώτημα, είναι λέει πολύ σύνθετο.
Με το χέρι στη καρδιά ρε, τι περισσότερο ξέρεις απ’ αυτή τη γιαγιά;