Κείμενα τα οποία δείχνουν ότι από τις 15 Φεβρουαρίου η ελληνική κυβέρνηση βρισκόταν σε προχωρημένες συζητήσεις με την ευρωπαϊκή επιτροπή, αποκάλυψε το βράδυ της 16ης Φλεβάρη ο δημοσιογράφος Πολ Μέισον.
Σύμφωνα με τα κείμενα που δημοσιοποιήθηκαν, ο Γιάννης Βαρουφάκης θα έκλεινε συμφωνία με τους δανειστές για ένα νέο μνημόνιο, το οποίο δεν θα είχε τους όρους για μειώσεις συντάξεων, αύξηση ΦΠΑ, ομαδικές απολύσεις και μερικές ακόμη “αλλαγές” που ο Γκίκας Χαρδούβελης ήταν έτοιμος να υπογράψει. Θα ήταν ένα μνημόνιο που θα πάγωνε τις φιλολαϊκές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ μέχρις ότου δημιουργηθεί μια νέα συμφωνία.
Το τελικό κείμενο που συμφωνήθηκε με τον Ευρωπαίο επίτροπο οικονομικών, Πιερ Μοσκοβισί, δεν έφτασε ποτέ στη συνεδρίαση των υπουργών οικονομικών διότι, όπως είπε ο Βαρουφάκης, τού δόθηκε ένα άλλο κείμενο το οποίο συντάχθηκε από την γερμανική κυβέρνηση και ζητούσε απ´την Ελλάδα να τα δώσει όλα για μια μελλοντική “χαλάρωση” η οποία δεν διευκρινιζόταν.
Τελικά η αλλαγή της τελευταίας στιγμής δεν ολοκλήρωσε τη συμφωνία και οι Ευρωπαίοι δανειστές μαζί με την Κριστίν Λαγκάρντ του ΔΝΤ ανακοίνωσαν ένα τελεσίγραφο για την Ελλάδα, σύμφωνα με το οποίο αν δεν υπάρξει θετική ανταπόκριση της ελληνικής κυβέρνησης στο γερμανικό προσχέδιο τότε θα διακοπεί η χρηματοδότηση της χώρας.
Λίγο μετά το τελεσίγραφο, ο Γιάννης Βαρουφάκης αποκάλυψε την ύπαρξη ενός προσυμφώνου με τον επίτροπο οικονομικών Μοσκοβισί, το οποίο ήταν προϊόν ανταλλαγής στοιχείων τις προηγούμενες μέρες. Την ύπαρξή του αρνήθηκαν μέσω διαρροών από τον δημοσιογράφο Πίτερ Σπίγκελ των FinancialTimes, τόσο η Επιτροπή όσο και ο Μοσκοβισί. Όμως, τελικά το έγγραφο αυτό βγήκε με τη μορφή προσχεδίων τα οποία δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με αυτό που δόθηκε στον Βαρουφάκη για να υπογράψει.
Αποτέλεσμα αυτής της παρωδίας των εγγράφων ήταν να ρεζιλευτούν η Επιτροπή αλλά και σύσσωμο το συμβούλιο των υπουργών οικονομικών της Ευρώπης, καθώς βρέθηκαν ενώπιον μιας διαδικασίας η οποία -προφανώς- επαναλαμβάνεται εδώ και χρόνια αλλά κανείς δεν είχε το θάρρος να την πει.
Νωρίτερα, την ίδια μέρα με το Eurogroup της ξεφτίλας, βγήκε η είδηση ότι ο πρέσβης της Γερμανίας στην Ελλάδα ζήτησε κατ’ εντολήν της Άνγκελα Μέρκελ την αποπομπή του Γιάννη Βαρουφάκη, επειδή τους χάλασε τη μανέστρα.
Το ίδιο πρωί, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε εκφράσει τη λύπη του για τον ελληνικό λαό επειδή έχει μια τόσο ανεύθυνη κυβέρνηση, ενώ τα περισσότερα γερμανικά ΜΜΕ την σκυλόβριζαν επειδή θεωρούν τον Τσίπρα δημαγωγό.
Δυστυχώς, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και η γερμανική κυβέρνηση δεν αγαπούν καθόλου τη δημοκρατία. Ούτε τις εκλογές. Ούτε την ελευθερία. Ούτε καν την ίδια την Ευρώπη.
Η στάση της γερμανικής κυβέρνησης και των ελεγχόμενων ΜΜΕ της έχουν γεννήσει σε όλη την Ευρώπη έναν αντιγερμανισμό που δεν αξίζει στον λαό αυτής της χώρας. Όπως δεν αξίζει σε κανένα λαό να ζήσει ποτέ του αυτά που έζησαν άλλοι λαοί, όταν τους κόλλαγαν ταμπέλες, τους συκοφαντούσαν, και τους έκαναν μισητούς σε ολόκληρο τον κόσμο.
Δυστυχώς, το κακό που κάνει η γερμανική κυβέρνηση στην Ελλάδα είναι πταίσμα μπροστά σε αυτό που κάνει στον ίδιο της τον λαό. Το μίσος για τους Γερμανούς είναι κάτι το οποίο θα το βιώσουν οι απλοί πολίτες, κι όχι οι πολιτικοί τους που χρειάζονται την κινητοποίηση χιλιάδων αστυνομικών για να επισκεφτούν μια ξένη χώρα.
Η προσέγγιση των Γερμανών πολιτικών στην ελληνική κατάσταση θυμίζει έντονα τη συμπεριφορά των νικητών του Α’ παγκοσμίου πολέμου στην Γερμανία. Άνθρωποι κατώτεροι των περιστάσεων, κοντόφθαλμοι, δογματικοί και τυφλωμένοι από την ισχύ τους, χρησιμοποιούν απειλές, ψέματα και δολοπλοκίες κατά εκατομμυρίων.
Δεν θα έχει καλή κατάληξη η στάση της γερμανικής κυβέρνησης απέναντι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Όλο και περισσότεροι θα συνεχίσουν να τους παρομοιάζουν με τους Ναζί. Κι ύστερα θα είναι ακόμη πιο δύσκολο να τους πεις ότι έχουν άδικο.